adam

adam

1. (mirov) mirov, meriv, insan, beşer

adam

1. (mirov) mirov, meriv, insan, beşer

• Deng^ⓘ

adam

1. mirov, meriv
2. zilam, peya

   bu şapkalı adam kim?

   ev zilamê bişewqe kî ye?

3. mirov, meriv, kesê hêja û têrgihîştî

   aralarında yurt çapında ün yapmış adamlar var

   di nav wan de mirovên ku di nav wêlêt de nav û deng dane hene

4. mirov, meriv (ji bo kesên ku li ba yekî dixebitin an jî li cem diminin)

   mağazada çalışan iki adam var

   du mirovên ku li mexazeyê dixebitin hene

5. peya, zilam, mirov, meriv (kesê ku ji aliyê yekî ve tê îstîfadekirin)

   karşı tarafın adamları çoktur

   peyayê aliyê din pir in

6. mirov, meriv, zilam, peya

   o benim adamımdır benim sözümü dinler

   ev mirovê min e, li gotina min guhdarî dike

7. mirov, meriv (ji bo kesên xûypak û kesê pêbawer)

   amcam güngörmüş adamdır

   apê min mirovekî dinyadîtî ye

8. mirov, meriv (di şûna hokera nebinavkirî de)

   adamın kafasını bozuyorlar

   hêrsa mirovan radikin

9. mirov, meriv, kabira (kesê erkedar)

   buraya bakan adam nerede?

   mirovê ku li vê dinêre li ku ye?

10. mirov, meriv (di qedîneka navdêran de kesê ku agahdar e an jî ku warekî ji xwe re kiriye vatinî)

    devlet adamı

    mirovdevvlet

    sanat adamı

    mirovhuner

11. zilam, peya (mêr, şû)

Ji erebî آدَم‎ (ʾādam).

adam

1. (mirov) mirov, meriv, insan, beşer