-ber

-ber

1. ya ku tiştekê/î dibe, yê ku tiştekê/î dibe

   nameber, peyamber, rêber, razber

• -bir (2)

• -bar
• -bir
• -bîr

• -berî
• -berîtî
• -bertî

Rehê dema niha yê kevn ji lêkera "birin", bide ber farisî بر-‎ (“-ber”) ku rehê dema niha ji lêkera بردن‎ (borden, “birin”) e, hevreha hexamenişî ber- (bar), avestayî ber- (bar-), sanskrîtî भरति (bhárati), ermeniya kevn բերեմ (berem), yûnaniya kevn φέρω (phérō), latînî ferō, rusî брать (brati), îngilîzî bear û birth... hemû ji proto-hindûewropî *bʰer- (“hilgirtin, rakirin, anîn yan birin”). Ji eynî rehî: birin, bar.