[go: up one dir, main page]

Hoker

ti, t-ya req

  1. hîç, qet, yekcar
    Ti kes nehat.
    Ez ti car te ji bîr nakim.
    Te ti dîtine?
    Ew ne ti ye.

Herwiha

Hevmane

Etîmolojî

Guhertoyeke peyva çi. Bo guherîna "ç/t" bide ber "pate / paçe".

Rastnivîsîn

Bi maneya "hîç, qet" di kurdî de hin kes "ti" û hin jî "tu" dinivîsin. Di hin devokan de jî "çu" yan "çi" ye. Lê meyla kurmancî li ser "i" ye li hemberî "u": bihar (ne buhar), bilbil (ne bulbul), dikan (ne dukan). Heta peyvên ku ji erebî hatine û di wî zimanî de bi "i" ne jî, di kurdî de bi gelemperî "i" digirin: "mihacir" (ji erebî "muhacir"), "dinya" (ji erebî "dunya").

"Ti" formeke peyva "çi" ye lê maneyeke jê cuda wergirtiye, wek çawa di van û gelek peyvên din de jî "ç/t" bi hev diguherin: paçe/pate", "qurç/qurt". Herwiha bo tevlihevnekirina "ti" li gel cînavê "tu" jî giring e ku wek "ti" were nivîsîn.

Werger

Cînav

ti

  1. (kesa/ê jê re tê axifti) (devkî) / (Devokî) Baştir: tu (2)

ti

  1. (ava ji devî) Baştir tif

Kurtenav

ti

  1. tigrînya

ti