î-

 Binêre herwiha: I, İ, i, Î, î, ı, -i, -î, i-, û -i-

î-

1. Pêşgirek e maneya ev, vê û vî dide hin peyvan.

   îro (< î+ro) = ev roj, vê rojê

   îsal (< î+sal) = ev sal, vê salê

   îşev (< î+şev) = ev şev, vê şevê

Hevreha hi-, hî-, hin-, soranî ئێ-‎ (ê-)، هێ-‎ (hê-), kurdiya başûrî î-, ji berê *êd (ev) (wek êd rad "lewra", êder, "ev der"...), tev ji proto-hindûîranî *sá, *sáH, *tád ên bi ramanên cihêrreng; ji proto-hindûewropî *só (“ev”), *seh₂, *tód. Di proto-hindûewropî da vê bêjeyê teşeyên wê ên din ji hev cihê bûn û zimanên hindûewropî ên îroyîn teşeyên ji hev cihê mîrat girtine. Ne hevreha ev.