sîma

• IPA^(kilîd): /siːˈmɑː/
• Kîtekirin: sî·ma

sîma nêr

1. Rû, dêm, xwiyang, serçav, rûxsar, şikil, xasiyet.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• kurdî-erebî: سیما‎

• Ew kelîmê xweşnewayê çerxî tûr
  Daxîdar im bo wî sîmayê bi nûr — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

• sema

• serûsîma

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.