qelb

• IPA^(kilîd): /qɛlb/
• Kîtekirin: qelb

qelb nêr

1. Parçeya leşî ya xwînê dipempîne.

   Hevmane: dil

   • Nûr î tu di husn-i rûyê dildar
     Nar î tu di qelbê ‘aşiqê zar — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

• qalb
• qelib

• qelbî
• qelbnas
• qelbnasî

• qalib
• qelp

Ji erebî قَلْب‎ (qalb), hevreha aramî qeblu.

qelb mê

1. Guhartoyeke qelib (“qelibîn yan qelibandin”). (1)

qelb nêr

1. kêm (ava li cihê kulbûyî/birînê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên kêm hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}