emirkirin
Ji bo lêkerê binêre: emir kirin
Bilêvkirin
[biguhêre]Navdêr
[biguhêre]| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | emirkirin | emirkirin |
| Îzafe | emirkirina | emirkirinên |
| Çemandî | emirkirinê | emirkirinan |
| Nîşandera çemandî | wê emirkirinê | wan emirkirinan |
| Bangkirin | emirkirinê | emirkirinino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | emirkirinek | emirkirinin |
| Îzafe | emirkirineke | emirkirinine |
| Çemandî | emirkirinekê | emirkirininan |
emirkirin mê
- fermankirin, ferwarkirin, gotinên ku divê kesek bi neçarî bi cih bîne an jî encam bide
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bi alfabeyên din
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Ji erebî أمر + kirin > emir + kirin.