emîr
Binêre herwiha: Emîr
Navdêr
[biguhêre]emîr
Bide ber
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Ji erebî أمير (emîr) ku herwiha serekaniya peyva mîr e jî. Ji eynî rehî: amir, emir, emaret, Imarat, amîral.
Jê
[biguhêre]Ji wêjeya klasîk
[biguhêre]- Zanit em sî sal esîr în
Çehvenêr pirsek emîr în
Lew bi rehm û şefqe ye — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Werger
[biguhêre]- Almanî: ?Vorgesetzte → de mê, ?Vorgesetzter → de nêr
- Farisî: ?خدیو → fa
- Îngilîzî: ?prince → en