bona

bona

1. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre bo.
   • (...) ji ber dapîrê û bona ku bi rê ve nemîne, wan jî çûna xwe girantir lê kir. — (Sidqî Hirorî, Kurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)
   • Bi qurban bim ji bona çeşmê şehla qameta yekta / Di her wext û di her gavan di nîva sar û sermayê — (Şêx Evdirehmanê Axtepî)

• IPA: /ˈbona/
• Kîtekirin: bo‧na

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ
• Deng (Brezîl)^ⓘ
• Deng (Fransa (Vosges))^ⓘ

Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bona	bonaj
Akûzatîv	bonan	bonajn

bona

1. baş, qenc

   Vi estas tre bona.

   Tu pir baş î.

ji latînî bonus bon- (jêderka peyvê) + -a (qertafa rengdêrê)

• bone ("baş" (hoker))
• boneco ("başî, qencî")
• bonega ("pir paş" (rengdêr))
• bonege ("pir paş" (hoker))
• bonulo (mirovê baş)

• malbona ("nebaş")

bona

1. baş, çê, qenc, çak
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bona

1. kelûpel, eşya, tişt
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên kelûpel hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

bona

1. dîtin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bona

1. ew (pirjimar), wan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)