barîn

• IPA^(kilîd): /bɑːˈɾiːn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ba·rîn

barîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -bar-
RP. Niha
	ez	dibarim
	tu	dibarî
	ew	dibare
	em, hûn, ew	dibarin
Fermanî	Yekjimar	bibare
	Pirjimar	bibarin
Rehê dema borî: -barî- / -bariya-
RP. Boriya sade
	ez	barîm / bariyam
	tu	barî / bariyayî
	ew	barî / bariya
	em, hûn, ew	barîn / bariyan
Formên din: Tewandin:barîn

barîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. Baran yan berf hatin,
   av yan berf ji ewran dahatin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Av ji çavan hatin.

   Gelek rondik barîn.

• Ateşperes û nûra tecella yim ez
  Barî ji »we-'ellem« ko xeberdar-i kirîn
  Îro tu bizan ademê esma yim ez — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• kurdî-erebî: بارین‎
• kurdî-krîlî: барин

• barandin

Têkildarî baranê.

Ji proto-hindûewropî: *wer- ("av, herikîn") proto-îranî: *war- ("barîn"), avestayî: vār- ("barîn"), farisiya kevn: vār- ("barîn"), partî: w'r- ("barîn"), sogdî: w'r- ("barîn"), hotenî: bār- ("barîn"), farisî: bārīden / bār- ("barîn"), belûçî: gwārit / gwār- ("barîn") … ^{alfabeya arî}, kurmancî: barîn / bar- ("barîn"), soranî: barîn / bar- ("barîn"), hewramî: waray / war- ("barîn"), zazakî: varayen / var- ("barîn"), sanskrîtî: vār- ("av"), yûnanî: ouron ("mîstin"), latînî: urine ("mîstin"), îngilîziya kevn: wær ("derya")

Çavkanî: Cheung p.406, Watkins p.100, Etymonline
Hevreh: baran

• bariyayî
• barî

barîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)