-bar

 Binêre herwiha: bar, Bar, û -bar-

-bar

1. ya/yê ku barek / berpirsiyariyek li ser heye:

   gumanbar, tawanbar, tometbar

2. Paşgirek e ku maneya "ya ku dikare bibe" yan "ya ku dikare bêt kirin" dide

   xwerbar, bînbar, dîtbar, guherbar, şkêbar

3. Paşgireke kêmpeyda ye ku maneya "li ber, rex, alî" dide

   cobar, robar, zêbar, Zêbar (anku ro / co û derdorên wan lê paşî maneya wan teng bûye û tenê maneya "ro, co" didin)

• -ar
• -ber
• -dar

• -barî
• -barîtî
• -bartî

• Mane 1: Ji bar (berpirsiyarî)

• Mane 2: Ji zimanekî cirmanî.^[1] Vê dawiyê ketiye zimanî ji ber şaşkirina bi Mane 1. Di vegotina gel an zimanên din ên kurdî/îranî de peyda nabe. Dibe ku bin hîkariya biwêja di barê wî/wê de heye (anku ew dikare, şiyana wî/wê heye bonê). Zimanên îranî ên din li dawiya rewşa rader -î dinin.

• Mane 3: hevreha ber (wek li ber)