Неф

(nave), христиан шіркеуінің басты бөлігі, кіре берістен (нартекс) трансепке (көлденең нефке) дейін немесе алтар (алтар биіктігі). Базилик шіркеуінде жанама түкпірлер бар, шіркеудің орталығын ғана неф деп атайды. Ортағасырлық нефтер өте ұзын етіп көрсететін аралықтармен жасалатын. Қайта өрлеу дәуірінде нефтің формасы иілгіштеу, оларды ауданы аз бөлмеге бөлді, бос кеңістікті байқайсыз және биіктігі, ұзындығы мен ені үйлесімді көрінеді, Қасиетті Павлдың соборындағыдай^[1].