Soeharto

 

Jèndral Soeharto dhaub karo Ibu Tien ing Sala nalika tanggal 26 Dhésèmber 1947, lan duwé putra cacahé nem, ya iku Sigit Harjojudanto, Siti Hardijanti Rukmana (Tutut), Bambang Trihatmodjo, Siti Hediati Hariyadi (Titiek), Hutomo Mandala Putra (Tommy), kaliyan Siti Hutami Endang Adiningsih (Mamiek).

Nalika tanggal 8 Juni 1921, Sukirah nglairaké anak lanang ing omah biyasa ing Dhusun Kemusuk, Désa Argomulyo, Kacamatan Sedayu, Bantul, Yogyakarta. Lairé Soeharto diréwangi déning dhukun bayi kang asmané Mbah Kromodiryo, adhine simbahe Sakirah, Mbah Kertoirono. Déning bapaké, Kertoredjo aliyas Wagiyo aliyas Panjang aliyas Kertosudiro bayi lanang iki dijenengi Soeharto. Dhèwèké iku anak nomer telu saka Kertosudiro karo Sukirah. Karo bojo sing pisanan, Kertosudiro ngasilaké anak loro. Kertosudiro lan Sukirah ora suwé banjur pegatan saka lairé Soeharto. Sukirah nikah manèh karo Pramono lan dikaruniai anak pitu, salah sijiné Probosutedjo.

Durung genep 40 dina, Soeharto digawa menyang omahé Mbah Kromo, amarga ibune lara lan ora bisa nyusoni. Awit cilik Soeharto dimong déning Mbah Kromo. Disinauni ngadek, lumaku, lumayu, lan dolanan ing sawah. Soeharto asring dijak Mbah Kromo ing sawah. Ing sawah Soeharto uga seneng nalika diajak Mbah Kromo ing sawah, apa manèh nalika Mbah Kromo lagi ngluku lan mecuti keboné. Awit saka kono Soehaarto sinau dadi pemimpin. Saliyané iku Soeharto uga seneng golèk welut, kecèk dolanan banyu.

Nalika gedhé Soeharto urip bareng mbahe lanang, Mbah Atmosudiro, bapaké ibuné. Soeharto sekolah nalika umur wolung taun, nanging asring ngaléh sekolahé. Wiwitané ing SD Désa Puluhan, Godhéan. Banjur ngalèh ing SD Pedes (Yogyakarta) amarga bapak lan ibu tiriné, Pramono pindhah omah ing Kemusuk Kidul. Kertosudiro banjur mindhah Soeharto ing Wuryantara, Wanagiri, Jawa Tengah. Soeharto dititipaké ing omahé buliké kang nikah karo mantri tani jenengé Prawirowihardjo.^[3] Soeharto ditampa minangka putra tuwa dhéwé. Soeharto banjur disekolahaké.

Soeharto seneng tetanèn wiwit urip ing Wuryantara, lan asring diwarahi Pak Liké sing dadi mantri tani. Bali sekolah, Soeharto sinau ngaji ing langgar karo kanca-kancané tekan wengi. Saliyané iku dhèwèké mèlu Hizbul Wathan. Ing kono Soeharto wiwit nepungi Radèn Ajeng Kartini lan Pangéran Dipanagara saka koran tekan désa. Sawisé lulus saka (SR) patang taun, Soeharto disekolahake ing Wanagiri. Sawisé umur 14 taun, Soeharto urip ing omahé Hardjowijono. Pak Hardjowijono iku kancané bapaké.

Amarga asring diajak, Soeharto ngrewangi Kiyai Darjatmo nggawé resèp obat tradhisional kanggo nambani wong lara. Soeharto bali ing Kemusuk, lan nerusaké sekolahé ing Sekolah Menengah Pertama Muhammadiyah ing Yogyakarta. Ing sekolahan mau para siswane éntuk migunakaké sarung lan tanpa nganggo sepatu, utawa diéntuké nggunakaké sandhal.

Ssawisé lulus SMP, Soeharto péngin nerusaké ing SMA nanging, kaanan ékonominé ora njurung. Banjur Soeharto mbalik ing omahé buliké ing Wuryantara. Ing kono dhèwèké makarya ing Bank Désa (Volk-bank). Ora suwé anggoné makarya banjur Soeharto metu.

Nalika taun 1942, Soeharto maca ana selèksi murid het Koninklijke Nederlands-Indische Leger (KNIL). KNIL iku wadya karajan Hindia-Walanda. Dhèwèké ndhaftar lan ketampa. Dhèwèké wis tau dadi sérsan nalika Walanda nyerah marang Jepang. Sersan Soeharto banjur mbalik ing Dhusun Kemusuk. Saka kono Soeharto miwiti uripé ing militèr.

Tanggal 1 Juni 1940, Soeharto ditampa minangka murid ing sekolah militèr ing Gombong, Jawa Tengah. Sasuwéne nem sasi ngalkoni sinau dhasar militèr, dhèwèké lulus minangka lulusan paling apik, lan olèh pangkat kopral. Dhèwèké dadi prajurit pilihan lan teldhan ing Sekolah Bintara, Gombong lan resmi dadi anggot TNI tanggal 5 Oktober 1945.

Dhèwèké mèlu anggota prajurit kolonial Walanda, KNIL. Nalika Perang Donya II taun 1942, Soeharto dikirim ing menyang Bandung dadi wadya cadhangan ing Markas Besar Angkatan Darat seminggu. Sawisé pangkaté dadi sersan wadya KNIL, Soeharto banjur dadi komandhan peleton, komandan kompi ing militèr kang dipanggedhèni Jepang kang misuwur minangka PETA, komandan resimen kanthi pangkat mayor, lan komandan batalyon kanthi pangkat letnan kolonel.

Sawisé Perang Kamardhikan rampung, Soeharto dadi Komandan Brigade Garuda Mataram kanthi pangkat letnan kolonel. Soeharto mimpin Brigade Garuda Mataram ing operasi mungsuh pambrontak Andi Azis ing Sulawesi. Banjur Soeharto dipilih minangka Komadan APRIS (Angkatan Perang Républik Indonésia Serikat) Sektor Kutha Makasar kang duwé kuwajiban ngamanke kutha saka mantan KNIL/KL.

Nalika tanggal 1 Maret 1949, Soeharto mèlu oprasi kang kasil ngrebut kutha Yogyakarta suwéné nem jam. Usul iku saka Sri Sultan Hamengkubuwono IX marang kepada Panglima Besar Soedirman yèn Brigade X kang dipanggedhèni déning Letkol Soeharto supaya énggal nyerang Yogyakarta lan nguwasai kutha mau suwéné nem jam kanggo mbuktèkaké yèn Républik Indonésia isih ana.

Nalika umur 32 taun, Soeharto dipindhah ing Markas Divisi lan diangkat dadi Komandan Rèsimèn Infenteri 15 kanthi pangkat letnan kolonel (1 Maret 1953). Nalika tanggal 3 Juni 1956, Dhèwèké diangkat dadi Kepala Staf Panglima Wadya lan Teritorium IV Diponegoro ing Semarang. Saka Kepala Staf, Soeharto diangkat dadi punggawa Panglima Wadya lan Teritorium IV Diponegoro. Tanggal 1 Januari 1957, pangkaté dadi kolonel.

Soeharto uga wis tau dipecat Jenderal Nasution saka Pangdam Diponegoro.^[4] Kedadéyan mau nalika tanggal 17 Oktober 1959.^[4] Soeharto dipecat amarga nggunakaké jabatané kanggo nggolèk dhuwit kanggo awaké dhéwé kanthi cara njaluk dhuwit marang perusahaan ing Semarang.^[4] Banjur Soeharto dipindhahaké ing Sekolah Staf lan Komando Angkatan Darat (SESKOAD) ing Bandung, Jawa Kulon. Nalika umur 38 taun, Soeharto mèlu kursus C SSKAD (Sekolah Staf dan Komando AD) ing Bandung lan pangkaté mundhak dadi brigadir jenderal nalika 1 Januari 1960. Banjur Soeharto diangkat dadi Deputi I Kepala Staf Angkatan Darat nalika umur 39 taun.

Nalika 1 Oktober 1961, Soeharto nduwé kalungguhan rangkep, ya iku Panglima Korps Wadya I Caduad (Cadangan Umum AD) lan Panglima Kohanudad (Komando Pertahanan AD). Nalika taun 1961 Soeharto olèh tugas dadi Atase Militer Républik Indonésia ing Beograd, Paris (Prancis), lan Bonn (Jerman). Ing umur 41 taun, pangkaté mundhak dadi mayor jenderal (1 Januari 1962) lan dadi Panglima Komando Mandala Pembebasan Irian Barat lan ngrangkep dadi Deputi Wewengkon Indonésia Wétan ing Makasar. Bali saka Indonésia Wétan, Soeharto kang wis munggah pangkat dadi mayor jenderal, ditarik bali ing markas ABRI déning Jenderal A.H. Nasution. Ing taun 1962, Soeharto diangkat minangka Panglima Komando Cadangan Strategis Angkatan Darat (Kostrad) nganti 1965.

Nalika tanggal 2 Januari 1962, Brigadir Jenderal Soeharto diangkat dadi Panglima Komando Mandala Pembebasan Irian Barat. Mayor Jenderal Soeharto dilantik minangka Mantri Panglima Angkatan Darat lan diwènèhi tugas supaya numpes Parté Kuminis Indonésia (PKI) lan antek-anteke. Sawisé diangkat dadi Panglima Komando Strategis Angkatan Darat (Kostrad) nalika tanggal 1 Mèi 1963, Soeharto ngadegaké Komando Operasi Pemulihan Keamanan lan Ketertiban (Kopkamtib) kanggo ngimbangi G-30-S kang gégér 1 Oktober 1965. Tanggal 3 Oktober 1965, Mayjen Soeharto diangkat dadi Panglima Kopkamtib.

Nalika tanggal 1 Oktober 1965, gégér prakara G-30-S/PKI. Soeharto dadi pimpinan Angkatan Darat. Saliyané dadi Pangad, Jenderal Soeharto uga diangkat dadi Pangkopkamtib déning Présidhèn Soekarno. Sasi Maret 1966, Jenderal Soeharto nampa Layang Préntah Sewelas Maret saka Présidhèn Soekarno lantaran jenderal Basuki Rachmat, Amir Machmud, lan M Yusuf. Isiné Supersemar ya iku mènèhi kuwasa marang Soeharto kanthi atas nama Présidhèn/Panglima Tertinggi/Panglima Besar Revolusi supaya ngamanake kabèh pérangan kanggo gawé ayemé papréntahan lan lumakuné révolusi. Tugasé, mbalikaké ayem lan tentremé lan gawé ayemé ajarané Bung Karno.^[5] Sedina sawisé prastawa sipersemar, 12 Maret 1966, Menpangad Letjen Soeharto mbubaraké PKI lan mutuské yèn PKI dilarang ing Indonésia.

Marga kaanan pulitik kang rusuh, amarga gègèr G-30-S/PKI, sidang Istimewa MPRS, Maret 1967, milih Pak Harto minangka Présidhèn. Soeharto dadi Prèsidhen RI kapindho, nalika sasi Maret 1968. Soeharto dadi présidhèn kurang luwih telung puluh taun, utawa kaping nem mngliwati Pemilu. Soeharto mundur saka présidhèn tanggal 21 Mèi 1998.^[5]

Jénderal Soeharto dadi présidhèn tanggal 12 Maret 1967 sawisé lapuran pertanggungjawabané Présidhèn Soekarno (NAWAKSARA) ora ditampa déning MPRS. Banjur Soeharto dadi présidhèn lantaran asil Sidhang Umum MPRS (Tap MPRS No XLIV/MPRS/1968) tanggal 27 Maret 1968. Saliyané iku dhèwèké uga ngrangkep kalungguhan dadi dadi Mantri Pertahanan/Keamanan. Awit tanggal 1 Juni 1968 diarani Orde Baru. Susunan kabinèt kang diumumké tangal 10 Juni 1968 diarani Kabinèt Pangyasa kang nggawé program Rencana Pangyasa Lima Tahun I. Nalika tanggal 15 Juni 1968, Présidhèn Soeharto mbéntuk Tim Ahli Ékonomi Présidhèn, Prof Dr Widjojo Nitisastro, Prof Dr Ali Wardhana, Prof Dr Moh Sadli, Prof Dr Soemitro Djojohadikusumo, Prof Dr Subroto, Dr Emil Salim, Drs Frans Séda, dan Drs Radius Prawiro.

Nalika tanggal 3 Juli 1971, présidhèn nglantik 100 anggota DPR saka Angkatan Bersenjata lan mènèhi 9 kursi wakil Provinsi Irian Kulon kanggo wakil saka Golkar. Sawisé bisa nggandhèng parté pulitik Soeharto kepilih dadi Présidhèn lantaran Sidhang Umum MPR (Tap MPR No IX/MPR/1973) tanggal 23 Maret 1973. Ing jabatané sing kapindho, Sri Sultan Hamengkubuwana IX dipilih dadi wakil présidhèn.

Nalika umur 55 taun, Soeharto wis wayahé pènsiun saka militèr (Keprres No 58/ABRI/1974). Ing wayah iku Soeharto wis dadi panguwasa. Sawisé dadi panguwasa Soeharto wiwit nglakokaké tumindak kang ngetokaké kekuwatané. Nalika 20 Januari 1978, Présidhèn Soeharto nglarang nerbitaké pitu kalawarti, ya iku Kompas, Sinar Harapan, Merdeka, Pelita, The Indonésian Times, Sinar Pagi, lan Pos Sore.

Nalika tangal 22 Maret 1978, Soeharto dilantik manèh dadi présidhèn kang kaping telu lan Adam Malik kang dadi wakil prèsidhèné. Sidhang Umum MPR 1 Maret 1983 mutusaké yèn Soeharto dadi présidhèn kang kaping papat lan Umar Wirahadikusumah minangka wakil présidhèn. Lantaran Tap MPR No V taun 1983, MPR ngangkat Soeharto minangka Bapak Pangyasa Républik Indonésia. Nalika 16 Maret 1983, Présidhèn Soeharto gawé wara-wara susunan Kabinèt Pangyasa IV kang isiné ana 21 mantri, 3 mantri koordinator, mantri mudha 8, lan punggawa satingkat mantri 3. Nalika 1 Januari 1984, Présidhèn Soeharto ngisi formulir arep dadi anggota Golkar lan wiwit iku dhèwèké dadi anggota Golkar.

Taun 1997, miturut Bank Dunia, 20 tekan 30% dhuwit kanggo yasa Indonésia disalahgunaké. Krisis finansial Asia ing taun mau ndadèkaké Soeharto kudu utang lan kudu dipriksa déning IMF.

Sanajan dhèwèké wis ora péngin manèh dadi présidhèn ing pèriode 1998 - 2003, nanging Soeharto tetep kapilih dadi présidhèn déning parlemèn ing sasi Maret 1998. Bareng ana kedadéan dhémonstrasi, rerusuh, kaanan pulitik lan militèr, lan pucuké nalika gedhong DPR/MPR RI dikuwasani déning para dhémonstran, Présidhèn Soeharto mundur tanggal 21 Mèi 1998. Wakil Présidhèn Républik Indonésia, B.J. Habibie, nggantèni dadi Présidhèn.

Ing Credentials Room, Istana Merdeka, dalan Medan Merdeka Utara, Jakarta, Présidhèn Soeharto maca pidhato pungkasanékang isiné kaya mangkéné:

Sejak beberapa waktu terakhir, saya mengikuti dengan cermat perkembangan situasi nasional kita, terutama aspirasi rakyat untuk mengadakan reformasi di segala babagan panguripan berbangsa dan bernagara. Atas dhasar seserepan saya yang mendalam terhadap aspirasi tersebut dan terdorong olèh keyakinan bahwa reformasi perlu dilaksanakan kanthi tertib, damai, dan konstitusional. Demi terpeliharanya persatuan dan kesatuan bangsa sarta kelangsungan pangyasa nasional, saya telah menyatakan rencana pembéntukan Komite Reformasi dan mengubah susunan Kabinet Pangyasa VII. Namun demikian, kenyataan hingga hari ini menunjukkan Komite Reformasi tersebut tidak dapat terwujud karena tidak adanya tanggapan yang memadai terhadap rencana pembéntukan komite tersebut. Dalam keinginan untuk melaksanakan reformasi dengan cara sebaik-baiknya tadi, saya menilai bahwa dengan tidak dapat diwujudkannya Komite Reformasi, maka owahan susunan Kabinet Pangyasa VII menjadi tidak diperlukan lagi. Dengan memperhatikan keadaan di atas, saya berpendapat sangat sulit bagi saya untuk dapat menjalankan tugas papréntahan nagara dan pangyasa dengan baik. Oleh karena itu, dengan memperhatikan ketentuan Pasal 8 UUD 1945 dan kanthi sungguh-sungguh memperhatikan pandangan pimpinan DPR dan pimpinan fraksi-fraksi yang ada di dalamnya, saya memutuskan untuk menyatakan berhenti dari kalungguhan saya sebagai Présidhèn RI terhitung sejak saya bacakan tetélan ini padha hari Kamis, 21 Mèi 1998. Pernyataan saya berhenti dari kalungguhan sebagai Présidhèn RI saya sampaikan di hadapan saudara-saudara pimpinan DPR dan juga ya iku pimpinan MPR padha kesempatan silaturahmi. Sesuai Pasal 8 UUD 1945, maka Wakil Présidhèn RI, Prof. Dr. Ing. BJ Habibie yang akan melanjutkan sisa waktu kalungguhan Présidhèn/Mandataris MPR 1998-2003. Atas bantuan dan panjurung rakyat selama saya memimpin nagara dan bangsa Indonésia ini saya ucapkan terima kasih dan minta maaf bila ada kesalahan dan kekurangan-kekurangannya semoga bangsa Indonésia tetap jaya dengan Pancasila dan UUD 1945. Mulai hari ini pula Kabinet Pangyasa VII demisioner dan kepada para mantri saya ucapkan terima kasih. Oleh karena keadaan tidak memungkinkan untuk menyelenggarakan pengucapan sumpah di hadapan DPR, maka untuk menghindari kekosongan pimpinan dalam menyelenggarakan papréntahan nagara, kiranya saudara wakil présidhèn sekarang juga akan melaksanakan sumpah kalungguhan présidhèn di hadapan Mahkamah Agung RI.

Sawisé nglakoni sumpah kalungguhan, BJ Habibie resmi dadi Présidhèn angka 3 RI. Ora suwé Mantri Pertahanan Keamanan kang ngrangkep Panglima ABRI Jéndral TNI Wiranto nguda rasa yèèn:

kapisan, memahami situasi yang tumuwuh dan aspirasi masarakat, ABRI mendukung dan menyambut baik permintaan berhenti Bapak Soeharto sebagai Présidhèn RI sarta berdasarkan konstutusi mendukung Wakil Présidhèn Bapak BJ Habibie sebagai Présidhèn RI. Kedua, ABRI yang tetap kompak dan satu berharap dan mengajak kepada seluruh rakyat Indonésia untuk menerima kehendak pribadi Présidhèn Soeharto tersebut yang telah sesuai dengan konstitusi, yakni Pasal 8 UUD 1945. Ketiga, dalam hal ini, ABRI akan tetap berperan aktif guna mencegah penyimpangan dan hal-hal lain yang dapat mengancam keutuhan bangsa. Keempat, menjunjung tinggi aji luhur budaya bangsa, ABRI akan tetap menjaga keselamatan dan kehormatan para mantan Présidhèn/Mandataris MPR kalebu Bapak Soeharto beserta keluarganya. Kelima, ABRI mengajak semua pihak agar bersikap tenang, mencegah terjadinya haruhara dan tindak sikara yang akhirnya akan merugikan masarakat sendiri.

 

Krisis monetèr kang lagi usum ing Asia ing taun 1997 uga dirasakaké Indonesia. Krisis iku uga kena ing babagan ékonomi. Tanggal 8 Oktober 1997, Présidhèn njaluk tulung ing IMF lan Bank Dunia kanggo ngurangi krisis. Présidhèn njaluk supaya warga masarakat ora bingung lan sabar ngadhepi krisis monetèr (29 November 1997).

Ing kaanan krisis kang tambah ngrekasaké warga masarakat, akèh kang padha nganakaké protès marang Présidhèn. Tanggal 10 Maret 1998, MPR gawè putusan nganggkat Soeharto dadi présidhèn kang nomer pitu. Ing taun iki kang dadi wakil Prof Ing BJ Habibie. Tanggal 17 Maret 1998, Soeharto menehaké gajiné kanggo ngurangi rekasané warga amarga krisis moneter. Saliyané iku uga dhèwèké njaluk para mantri supaya gaji pokoké diwènèhaké kanggo ngurangi rekasané warga amarga krisis moneter.

Ngadhepi tuntutan supaya dhèwèké mundur saka Présidhèn, tanggal 1 Mèi 1998, Soeharto ngendika réformasi disiyapaké wiwit taun 2003. Nalika ing Mesir tanggal 13 Mèi 1998, Présidhèn Soeharto gelem mundur yèn pancèn rakyat Indonésia njlauk dhèwèké mundur. Sewelas mantri babagan ékonomi lan indhustri (ekuin) Kabinèt Pangyasa VII mundur awit tanggal 20 Mèi 1998. Krisis ékonomi nggawé kaanan ing pamarintah kang dipanggedhèni dhèwèké kocar-kacir.

70 dina sawisé dilantik dadi Présidhèn kaping pitu Soeharto mundur saka jabatané. Présidhèn Soeharto mudhun tanggal 21 Mèi 1998. Pas jam 09.00 WNIKB (Wekdal Nuswantara Iréng Kilèn), Soeharto mudhun saka jabatané minangka présidhèn. Nalika iku acara télévisi nyiaraké kadadéan iku.

Tanggal 12 - 20 Mèi 1998 dadi dina-dina kang nemtokaké marang nasibé kalungguhan Présidhèn Indonésia. Mahasiswa kang protès nyebar ing saben laladan ing Indonésia. Mahasiswa Trisaksi, Jakarta nganakaké dhémo lumaku tumuju Gedhung MPR/DPR kang. Tanggal 12 Mèi 1998, krungu kabar papat mahasiswa Trisakti mati.

Matiné mahasiswa Trisakti kasebar ing ngendi-endi plantaran pawarta, kalawarti lan sapanunggalané. Dina Kemis, 14 Mèi 1998, kutha Jakarta rusuh gedhé, dhémo ing ngendi-endi. Tanggal 15 Mèi 1998, rombongan Présidhèn tekan ing pangkalan udara utama TNI AU Halim Perdanakusuma saka Kairo, Mesir saperlu Konfrensi Tingkat Tinggi (KTT) Golongan 15 (Group 15/G-15).

Wiwit tanggal 16 Mèi 1998, Présidhèn nganakaké rembugan karo pimpinan-pimpinan DPR. Tanggal 17 Mèi 1998, Mantri Pariwisata, Seni, lan Budaya Abdul Latief ngajokaké surat mundur saka kalungguhan mantri. Tanggal 18 Mèi 1998, kurang luwih éwon mahasiswa ngroyok Gedhung MPR/DPR. Kedadéyan mau mandheg sawisé Soeharto mundur saka Présidhèn tanggal 21 Mèi 1998.

• Pratélan Présidhèn Indonésia
• Pratélan buku ngenani utawa déning Soeharto