Restorasi Kemmu

Restorasi Kemmu (建武の新政, Kemmu no shinsei^?, Pamaréntah anyar Kemmu) ya iku kalamangsa ana ing sajarah Jepang kang kadadéan antara taun 1333 nganti tekan 1336.^[1] Sawisé Keshogunan Kamakura kalah, Kaisar Go-Daigo mbalik manèh angone ngekel singgasana ya iku nalika taun 1333, lan ngadegaké pamaréntah anyar kanthi kakuwasaan kang pusate ana ing tangane kaisar.^[1] Kemmu ya iku jeneng jaman anyar kang diwiwiti taun 1334.^[1] Istilah "Restorasi Kemmu" ya iku saka pertalan istilah kang padha, Kemmu no Chūkō (建武の中興, Restorasi Kemmu^?) kang digunakaké ana ing Jepang nganti tekan sadurungé Perang Donya II.^[1] Sapérangan sejarawan uga mratélakaké yèn kalamangsa iki dadi kalamangsa Pamaréntah Kemmu (建武政権, Kemmu seiken^?).^[1] Papréntahan otokrasi kang dijalanake déning Kaisar Go-Daigo kanthi ora mesti dirasakaké déning para samurai.^[1] Pamaréntah Kaisar Go-Daigo pungkasané ditumbangake Ashikaga Takauji nalika taun 1336 kang uga dadi tanda rampunge kalamangsa Restorasi Kemmu.^[1] Sadawane papréntahan ana ing jaman Kamakura, ppapréntahan Keshogunan Kamakura anaing panguwasane kulawarga Tokusō saka klan Hōjō, déné kakuwasane ana ing tanganae klan Nagasaki kang njabat Naikanrei (pelayan klan Hōjō).^[2] Wiwit taun prastawa invasi Mongolia marang Jepang (1274 lan 1281), situwasi pulitik ana ing nagari dadi ora stabil.^[2] Kelompok kang antipamaréntah wiwit ana owahan ing provinsi-provinsi.^[2] Keshogunan uga wiwit kelangan panjurung dari kalangan samurai.^[2] Keshogunan Kamakura ngukuhaké sistem Ryōtōtetsuritsu kang ngukuhaké kaisar saka garis keturunan Daikaku-ji lan garis keturunan Jimyō-in bisa munggah singgasana kanthi geganten.^[2] Nalika taun 1318, Kaisar Go-Daigo kang asalé saka garis keturunan Daikaku-ji munggah singgasana.^[2] Kaisar Go-Daigo duwé kepenginan kanggo mbalekake sistem papréntahan kang kakuwasne langsung ana ing tangan kaisar kaya nalika rezim Engi-Tenryaku yang dijalanake déning Kaisar Murakami lan Kaisar Daigo ana ing jaman Heian.^[2]