Þjóðsögur Jóns Árnasonar

Þjóðsögur Jóns Árnasonar var heildarsafn þjóðsagna sem Jón Árnason (1819-1888) safnaði saman. Hluti þeirra var gefinn út í tveimur bindum í Leipzig 1862 og 1864 undir heitinu Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri, heildarsafnið var síðar gefið út í sex bindum í Reykjavík á árunum 1954-1961.

Þjóðernisvakning 19. aldar hafði meðal annars í för með sér áhuga á þeim frásögnum sem gengu mann fram af manni og enginn vissi höfund að og var farið að kalla þjóðsögur. Margir leikmenn og fræðimenn um alla Evrópu hófu að safna saman sögum, hver í sínu heimalandi. Áhrifamesta safnið var án efa safn þýsku bræðrana Grimm sem gáfu út Grimms ævintýri á árunum 1812-1815.

Jón Árnason heimiliskennari, síðar bókavörður og biskupsritari var einn ötulasti safnari íslenskra þjóðsagna. Hann gaf út hluta af því sem hann safnaði í tveimur bindum í Leipzig 1862 og 1864 undir heitinu Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri. Vöktu þær mikla athygli og höfðu mikil áhrif á þjóðarímynd og sjálfstæðisviðleitni Íslendinga næstu hundrað árin.