lágmarkspar

Íslenska

lágmarkspar (hvorugkyn); sterk beyging

[1] Lágmarkspar er í hljóðkerfisfræði pör orða eða orðasambanda í tilteknu tungumáli sem eru aðeins aðgreinanleg með einu fónemi, tónemi eða krónemi og hafa aðgreinda merkingu. Þau eru notuð til þess að sýna að tvö fón standa í aðgreindum fónemum í tungumálinu.

Dæmi

[1] Dæmi um lágmarkspör í íslensku eru „hjól“ og „kjól“ eða „hestur“ og „bestur“.

Tilvísun

„Lágmarkspar“ er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „lágmarkspar “