- (2) Kustumo efemera qua normizas (segun la gusto di la periodo) la maniero vivar, vestizar su, e c.
- (3) (filoz.) Esomaniero variiva di la substanco finita.
- (4) (logiko) Kondiciono specala a qua subordinesas silogismo; dispozesomaniero di la tri propozicioni di silogismo segun lia quanteso o qualeso.
- (5) (yurocienco) Klauzo qua subordinas l'efiko da ago ad evento necerta qua dependas de la volo di ta qua profitos de olu.
- (5) (muziko) (a) singla de la toni, che la muziko antiqua, quin distingas la diapazono plu o min alta e la plaso di la mi-toni en la gamo; (b) singla de la toni di la planokanto quin distingas (ultre la diapazono plu o min alta e la plaso di la mi-toni en la gamo) la divideso, en singla gamo, dil oktavo aden quarto plasizita altre.
- (6) (gram.) Formo di la verbo, qua indikas la manieri diversa per qui onu afirmas l'ago e la stando quin expresas la verbo (exter la cirkonstanci di tempo e di personi quin indikas altra formi).
|