տատրակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑtˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տատրակ
վանկեր՝ տատ•րակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնաձայնական կրկնավոր կազմություն, որ թերևս գալիս է հնդեվրոպական *tet(e)r- կրկնավոր արմատի որևէ տարբերակից՝ առանց բաղաձայնական տեղաշարժի (հմմտ. արտույտ)։ Ենթադրվում է նաև նույն արմատի իրանական *taturak ձևից, որի առանց -u-ի ձևը փոխառված է հունարենում որպես τετρος:
Գոյական
- աղավնազգիներ (աղավնանմաններ) կարգին, աղավնիների ընտանիքին պատկանող ոչ մեծ անտառային թռչուն՝ թախծոտ ու մեղմ ձայնով
- (փխբ․) փոքրիկ՝ քնքուշ երեխա (երեխային դիմելու փաղաքշական բառ)
- (փխբ․) սիրելիս, անուշիկս (սիրելի կնոջը դիմելու փաղաքշական բառ)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (կենդբ․) աղավնյակ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | տատրակ(ը) | տատրակներ(ը) |
| Սեռ. | տատրակի | տատրակների |
| Տր. | տատրակի(ն) | տատրակների(ն) |
| Հայց. | տատրակ(ը) | տատրակներ(ը) |
| Բաց. | տատրակից | տատրակներից |
| Գործ. | տատրակով | տատրակներով |
| Ներգ. | տատրակում | տատրակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։