Kejžorska wijawka
Napohlad
Kćenje kejžorskeje wijawki (Ipomoea nil) 'Akatsukinoumi' | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Asteridy Euasteridy I | |
rjad: | (Solanales) |
swójba: | Wijawkowe rostliny (Convolvulaceae) |
ród: | Pyšna wijawka (Ipomoea) |
družina: | Kejžorska wijawka |
wědomostne mjeno | |
Ipomoea nil | |
(L.) Roth | |
Kejžorska wijawka (Ipomoea nil) je rostlina ze swójby wijawkowych rostlinow (Convolvulaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kejžorska wijawka je krótko žiwa rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot hač do 3,5 m. Wone njeje dospołnje zymokruta. Łopjena su wutrobojte. Jich stołpiki su kosmate. Kćěje wot lěća hač do nazymy. Sorta 'Scarlett O'Hara' ma ćmowočerwjene kćenja.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 466 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- 36 starych japanskich plahowanskich formow na barbnym drjeworězu wot Banka-en (1854)