Mina Witkojc

Wona narodźi so nalěto 1893 jako njemandźelska dźowka Marjany Witkojc w Bórkowach,^[1] hdźež hač do 1907 šulu wopyta. W lěće 1917 dźěłaše w Berlinje jako słužowna a wot 1918 do 1921 w Bórkowach jako dnjowa dźěłaćerka. Wot 1923 do 1933 běše wona sobudźěłaćerka nowiny Serbski Casnik. W Budyšinje je so wona z Arnoštom Muku a Janom Cyžom zeznajomiła. Dokelž za čas wójny we Łužicy bydlić njesmědźeše, dyrbješe wot 1943 do 1945 do Jarobroda přećahnyć. Wot lěta 1946 bydleše a dźěłaše znowa w Budyšinje jako sobudźěłaćerka Domowiny. Mina Witkojc płaći jako basnjerka, kotraž je serbske sebjewědomje w Delnjej Łužicy znowa wožiwiła. Wona zemrě 11. nowembra 1975 w Popojcach a bu na Bórkowskim kěrchowje pochowana.

Wot lěta 2018 spožči kraj Braniborska kóžde druhe lěto Myto Miny Witkojc za angažement na polu serbskeje rěče.

 

• Dolnoserbske basni, Budyšin 1925
• Wěnašk błośańskich kwětkow, Budyšin 1934
• K swětłu a słyńcu, Berlin 1955
• Prědne kłoski (sobuawtorka), Berlin 1958
• Po drogach casnikarki (zběrka prozy, wud.: Kito Lorenc), Budyšin 1964, ISBN 3-7420-0281-3
• Echo aus dem Spreewald (basnje, wud.: Christiane Piniek, něm. přełožk: Elke Nagel), Budyšin 2001, ISBN 3-7420-1857-4
• Pśedsłowo k antologiji Jadna z nich jo šołtowka: antologija noweje dolnoserbskeje literatury, Budyšin 1971

• 1964: Myto Ćišinskeho
• 1972: Literarne myto Domowiny

• Mina Witkojc (Wuberk zestajił Kito Lorenc.) Budyšin. Ludowe Nakład. Domowina, 1973.
• Christiane Piniek: Mina Witkojc, Echo aus dem Spreewald. Bautzen: Domowina-Verlag, 2001.
• A. Karichowa: Wona jo „swoje“ Blota lubowala. W: Płomjenju 05/2003, str. 20.

1. ↑ Křćenska kniha Borkowskeje wosady, čo. 62/1893

• Literaturport
• Mina Witkojc – Literatura w katalogu Němskeje narodneje biblioteki (Datowa sadźba k Mina Witkojc • PICA-datowa sadźba) (němsce)
• SerbskiTV: Christiana Piniekowa čita basnje Miny Witkojc