supurar

•   Etimoloxía: do latín suppurāre.

•   Pronuncia: /supuˈɾaɾ/ (AFI)

supurar

1. (Medicina) Formarse e expulsar pus nunha ferida infectada.
   • Exemplo: O manciñeiro púxolle un emplasto para que as chagas deixasen de supurar.
     
     
   • Sinónimos: botar, brumar, deitar, manar, coller.

• supuración
• supurativo
• chaga
• absceso
• infección

• Alemán: eitern ^(de).
• Castelán: supurar ^(es).
• Catalán: supurar ^(es).
• Esperanto: pusi ^(eo).
• Finés: märkiä ^(fi).
• Francés: suppurer ^(fr).
• Ido: pusifar ^(io).
• Inglés: suppurate ^(en), fester ^(en), weep ^(en).
• Italiano: suppurare ^(it).
• Luxemburgués: eeteren ^(lb).
• Neerlandés: etteren ^(nl).
• Polaco: ropieć ^(pl).
• Portugués: supurar ^(pt).
• Ruso: гноиться ^(ru).
• Sueco: vara ^(sv).