aroma

•   Etimoloxía: do latín aroma, do grego antigo ἄρωμα (arôma).

•   Pronuncia: /aˈɾoma̝/ (AFI)

aroma (sg: aroma; pl: aromas)

1. Cheiro agradábel.

• fragrancia
• perfume
• recendo

• aromaterapia
• aromático
• aromatización
• aromatizante
• aromatizar

• Africáner: aroma ^(af)
• Albanés: aromë ^(sq)
• Alemán: Aroma ^(de), Duft ^(de)
• Inglés: aroma ^(en), flavour ^(en)
• Catalán: aroma ^(ca)
• Danés: aroma ^(da)
• Castelán: aroma ^(es), fragancia ^(es)
• Esperanto: aromo ^(eo)
• Feroés: angi ^(fo)
• Francés: arôme ^(fr)
• Grego: άρωμα ^(el) (ároma)
• Húngaro: aroma ^(hu), íz ^(hu)
• Ido: aromo ^(io)
• Indonesio: aroma ^(id)
• Italiano: aroma ^(it)
• Neerlandés: aroma ^(nl), geur ^(nl)
• Papiamento: aroma ^(pap), sabor ^(pap)
• Portugués: aroma ^(pt), fragrância ^(pt), odor ^(pt)
• Ruso: аромат ^(ru)
• Saami do norte: hádja ^(se)
• Sranan: smeri ^(srn)
• Turco: güzel koku ^(tr)
• Winnebago: pąną́ ^(win)
• Armenio: բույր ^(hy) (buyr)
• Búlgaro: арома́т ^(bg) (aromát), благоуха́ние ^(bg) (blagouhánie)
• Chinés: 香氣 ^(yue), 香气 ^(yue), 香氣 ^(cmn), 香气 ^(cmn) (xiāngqì)
• Finés: tuoksu ^(fi), aromi ^(fi)
• Xeorxiano: არომატი ^(ka) (aromati)
• Xaponés: 香り ^(ja) (かおり, kaori), 香気 ^(ja) (こうき, kōki), 芳香 ^(ja) (hōkō), アロマ ^(ja) (aroma), 匂い ^(ja) (nioi), 臭い ^(ja) (nioi), 臭気 ^(ja) (syūki)
• Coreano: 향기 ^(ko) (hyanggi)
• Polaco: aromat ^(pl)
• Sueco: arom ^(sv)