culto

•   Etimoloxía: do latín cultus

culto (m: culto; f: culta)

1. Que posúe unha sólida formación intelectual, que ten moitos coñecementos aprendidos pola lectura ou a instrución.
   • Exemplo: É unha muller moi culta con moitas lecturas
     
     .

• douto
• instruído
• letrado
• lido

Antónimos

• ignaro
• ignorante
• inculto
• indouto

1. Que posúe unha cultura e civilización avanzada [país, sociedade].
   • Exemplo: As nacións cultas de Occidente. Un pobo moi culto
     
     .

Antónimo

• inculto

1. Que denota esmero ou coidado na súa feitura ou no seu uso.
   • Exemplo: Estilo culto. Literatura culta. Emprega sempre palabras moi cultas
     
     .

Antónimos

• popular
• vulgar

1. (Gramática) Dito dunha palabra, tomada como préstamo duna lingua clásica sen que experimente as transformacións fonéticas propias das voces populares ou patrimoniais.
   • Exemplo: Heliocéntrico é unha voz tirada do grego ἥλιος 'helios' "Sol" e κέντρον 'kentron' "centro"
     
     .
2. Dito dunha terra ou dunha planta, que está cultivada.

1. (Relixión) Homenaxe relixiosa que se ofrece á divindade ou divindades en tributo de respecto e submisión ao seu poder sobrenatural.
   • Exemplo: Render culto a ídolos de pedra. O culto a Deus.
     
     
2. (Relixión) Conxunto das cerimonias por medio das cales se manifesta externamente esa homenaxe.
   • Exemplo: Culto católico. Culto xudeu. Asiste aos cultos.
     
     
3. (Figurado) Admiración ou estima extraordinaria por algo.
   • Exemplo: Render culto á amizade
     
     .

• devoción