can
- Etimoloxía: do galego-portugués can, do latín canis, -is, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
- Pronuncia: [ˈkaŋ] (AFI)
can (sg: can; pl: cans)
- (Zooloxía) Mamífero doméstico de nome científico Canis familiaris. A femia do can é a cadela e o cachorro, cadelo.
- (Mariña) Arte de pesca que consiste nun angazo cunha rede detrás, coa que se apañan moluscos enterrados na area do fondo.
- Moeda antiga equivalente a 10 céntimos de peseta.
- Observacións: Diferenciábase entre can grande, 10 céntimos, e can pequeno (5 céntimos).
- Sinónimos: pataco, patacón.
- Moeda antiga equivalente a 5 céntimos de peseta.
- Sinónimos: cadela, can pequeno, carocha.
- (Figurado) Diñeiro, capital.
- Exemplo: Deuse á bebida e quedou sen un can.
- Sinónimos: patacón.
- Exemplo: Deuse á bebida e quedou sen un can.
- (Zooloxía) Peixe máis coñecido como cabracho (Scorpaena scrofa).
- Sinónimos: cabracho.
Véxase tamén
- ameixa de can
- can da res, can das vacas
- can de palleiro
- can do mar, can mariño
- Can Maior (Canis Maior) e Can Menor (Canis Minor)
- caramuxo de can
- cebola de can
- herba do can
- lingua de can
- peros de can
- uvas de can
- vida de can
- mexacán
Fraseoloxía
- botar os cans [a un]
- can do mar
- can do urco
- can merendeiro
- despertar o can que dorme
- meter os cans na bouza
- ser can vello
- cara de can
- coma o can e o gato
- como quen llo dá a un can
- coma un can
- ¡cóntalle os pelos a un can!
Traducións
(1) Canis familiaris
|
- Pronuncia: /ˈkaŋ/ (AFI)
can
- Apócope de canto, que se emprega ante un adxectivo ou un adverbio para remarcalos.
- Pronuncia: /ˈkaŋ/ (AFI)
can (sg: can; pl: cans)
can
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
can (sg: can; pl: canes)
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
- Pronuncia: [kan] (AFI)
can (sg: can; pl: canes)
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
- Pronuncia: [ˈkã] (AFI)
can (sg: can; pl: cans)
Descendentes
can
to can ----
presente | presente (3ª persoa) |
pretérito | participio | xerundio |
---|---|---|---|---|
can | can | could | - | couth (obsoleto) been able to |
can
- Lata.
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
can (sg: can; pl: canes)
- Etimoloxía: do irlandés antigo canaid, do protocéltico *kaneti, do protoindoeuropeo *keh₂n-.
can
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
can
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
can (sg: can; pl: chen)
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
can (sg: can; pl: cans)
- Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.
- Pronuncia: [kaŋ] (AFI)
can (sg: can; pl: cani)