Severino Nóvoa Gutiérrez

Camareiro e militante das Xuventudes Socialistas de Ourense. Foi presidente da Sociedade de Camareiros, cociñeiros e similares de Ourense afiliada á UGT. Na folga xeral revolucionaria de 1934 foi detido.^[1] Foi director do periódico antifascista Espartaco.^[2] Interveu no mitin de Maceda na campaña da Fronte Popular en abril de 1936,^[3] e no mitin do Primeiro de Maio dese ano en Ourense con Luis Acuña Nóvoa e Adriano Romero Cachinero.^[4]

Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 participou na reunión celebrada no Goberno Civil de Ourense para organizar a resistencia. Fuxiu e agochouse na casa do seu avó José María Nóvoa en Sabadelle, onde foi detido na madrugada do 16 de marzo de 1937.^[5][6] Acusado dun delito de rebelión militar con perversidade e transcendencia, foi xulgado en consello de guerra o 23 de xullo de 1937,^[7] e condenado á pena de morte. Foi executado no Campo de Aragón o 11 de outubro de 1937 xunto con José Fernández Pérez, Enrique Nanín Ansias, José González Tesouro e Gerardo Rodríguez Fernández.^[8]

• Prada Rodríguez, Julio (2004). Ourense, 1936-1939. Alzamento, guerra e represión. Sada: Do Castro. ISBN 978-84-8485-157-8. 

• Severino Nóvoa Gutiérrez en Ourense Socialista.