Río Guadiana Menor
O río Guadiana Menor é un río do sur da Península Ibérica que discorre polas provincias de Granada e Xaén, en Andalucía. Ten unha lonxitude total de 152 km (íncluída a lonxitude dunha das súas fontes, o río Barbata), e drena unha ampla conca de 7.251 km². Desemboca no río Guadalquivir.
Tipo | río | ||||
---|---|---|---|---|---|
Inicio | |||||
División administrativa | Xaén, España e Granada, España | ||||
Final | |||||
División administrativa | Provincia de Granada, España | ||||
Localización | Negratín Reservoir (en) | ||||
| |||||
Afluentes | |||||
Conca hidrográfica | conca hidrográfica do Guadalquivir | ||||
Características | |||||
Dimensións | 152 () km | ||||
Superficie da cunca hidrográfica | 7.251 km² | ||||
Medicións | |||||
Caudal | 15,76 m³/s | ||||
Toponimia
editarO nome ten unha orixe independente do río Guadiana, pois provén do seu nome orixinal hispano (Anas) co prefixo Wadi.
Xeografía
editarO Guadiana Menor procede da confluencia dos ríos Fardes e Barbata ou Guardal, do que son afluentes o Castril, o Cúllar, o Baza e o Guadalentín, que non debe confundirse co afluente do río Segura, e no que se atopa o encoro do Negratín (Comarca de Baza, provincia de Granada).
Nalgúns casos aplícase tamén o nome de «Guadiana Menor» ao tramo entre o encoro e a confluencia co río Fardes aínda que, antigamente, este tramo era chamado «o río Grande», polo grande aumento de caudal que se producía ao chegar ao Guardal os ríos Castril e Guadalentín, máis caudalosos que o río principal.
A Confederación Hidrográfica do Guadalquivir publicou en 1977 un libro, chamado Guadalquivires, no que daba por boa a tese de que a verdadeira fonte do Guadalquivir é o río Guadiana Menor.[1]
Conca hidrográfica
editarA súa conca inclúe a zona de Baza e Guadix, antigo mar interior no plioceno que abriu as súas augas ao Guadalquivir pola Pechada do Negratín formando o actual Guadiana.
Nesta antiga conca endorreica, á sombra de choivas, as precipitacións son moi escasas, o que sumado ao carácter do seu chan formado na súa maioría por yesos provoca que os ríos que conflúen cara ao Guadiana teñan carácter intermitente e irregular. A ampla conca engloba terreos das provincias de Granada, Xaén, Albacete, Murcia e Almería. O Canellón do Salgar, na pedanía de Topares (Almería) é o punto da conca do Guadalquivir onde máis distancia ten que percorrer a auga para chegar ata a súa desembocadura.
A conca do Guadiana Menor é a segunda en extensión dos afluentes do Guadalquivir cunha superficie de 7.251 km². A primeira é a do río Genil. Ademais dos mencionados anteriormente, os seus principais afluentes son os ríos Fardes e Guadahortuna.
Notas
editar- ↑ Barbata. Varios Autores: Guadalquivires. Confederación Hidrográfica do Guadalquivir, Cádiz, 1977. ISBN 84-85268-24-5