Otto Wagner

Wagner naceu en Penzing, un suburbio de Viena. Estudou en Berlín e Viena. En 1864, comezou a deseñar os seus primeiros edificios en estilo historicista. A mediados e finais da década dos anos 1880, como moitos dos seus contemporáneos en Alemaña (tales como Constantin Lipsius, Richard Streiter e Georg Heuser), Suíza (Hans Auer e Alfred Friedrich Bluntschli) e Francia (Paul Sédille), Wagner converteuse nun defensor do «Realismo arquitectónico». Era unha posición teórica que lle permitía mitigar a dependencia das formas históricas. En 1894, cando se converteu en profesor de Arquitectura na Academia de Belas Artes de Viena, avanzara moito neste sentido cara a unha oposición máis radical ás correntes entón predominantes de arquitectura historicista.

Na súa primeira época o seu estilo caracterizouse pola robustez e a sobriedade clásica. Máis tarde recibiu o encargo da ampliación de Viena, do cal só realizou unha parte. A mediados da década dos noventa, xa deseñara varios edificios en Jugendstil. Wagner estaba moi interesado na achaiadura urbanística - en 1890 deseñou un novo plano para a cidade de Viena, pero só se construíu a rede de ferrocarril urbano, o Wiener Stadtbahn. En 1896 publicou un libro de texto titulado Arquitectura Moderna na que expresaba as súas ideas sobre o papel do arquitecto; baseábase no texto do seu discurso inaugural de ingreso na Academia do ano 1894. O seu estilo incorporou o uso de novos materiais e novas formas para reflectir o feito de que a propia sociedade estaba cambiando. No seu libro de texto, afirmaba que as "novas tarefas e perspectivas humanas esixían un cambio ou reconstitución de formas preexistentes". Na procura deste ideal, el deseñou e construíu estruturas que reflectían a función pretendida, como o austero bloque de apartamentos Neustiftgasse en Viena.

Foi mestre e amigo de Adolf Loos, Josef Hoffmann e de J. Olbrich. Defendeu aos novos artistas da Sezession, e achegouse aos seus postulados en obras como as estacións de metro de Viena.

Na construción da Caixa Postal de Aforros de Viena (1904-1906) móstrase como un auténtico precursor do racionalismo arquitectónico.

En 1897, Otto Wagner, Gustav Klimt, Joseph Maria Olbrich, Josef Hoffmann e Koloman Moser fundaron o grupo artístico chamado a "Secesión de Viena". Das ideas deste grupo desenvolveu un estilo que incluía referencias case-simbólicas ás novas formas de modernidade.

Wagner morreu en Viena en 1918.

 

• Comportas, Nußdorf, Viena, construídas en 1894
• Estacións de metro en Viena (1894-1899).
• Majolikahaus (Casa de Mayólica), Viena (1898-1900).
• Caixa Postal de Viena (1904-1906).
• Igrexa Steinhof, Viena (1903-1907).
• Sinagoga de Rumbach, Budapest

•  
  Estación de Metro en Karlplatz. Viena
•  
  Wohnhaus no Neustiftgasse, Viena
•  
  Postsparkasse
•  
  Igrexa am Steinhof
•  
  Ponte do Metro

• Mallgrave (ed.), Harry (1993). Otto Wagner: Reflections on the Raiment of Modernity. Santa Monica: Getty Center for the History of Art and the Humanities. ISBN 089236257X. 
• Wagner, Otto (1988). Modern Architecture: A Guidebook for His Students to This Field of Art. Trans. Harry F. Mallgrave. Santa Monica: Getty Center for the History of Art and the Humanities. ISBN 0226869385. 
• Duncan Berry, J. (1993). "From Historicism to Architectural Realism: On Some of Wagner?s Sources". En Harry Mallgrave. Otto Wagner: Reflections on the Raiment of Modernity. Santa Monica: Getty Center for the History of Art and the Humanities. pp. 242–278. ISBN 089236257X. 
• Graf, Otto Antonia (1994). Otto Wagner: Das Werk des Architekten 1860-1918 (en alemán). Viena: Bölhau. ISBN 320598224X. 
• Kolb, Günter (1989). Otto Wagner Und Die Wiener Stadtbahn (en alemán). Múnic: Scaneg. ISBN 3892350299. 
• Schorske, Carl (1981). "The Ringstrasse and the Birth of Urban Modernism". Fin-De-Siècle Vienna: Politics and Culture. Nova York: Vintage Books. ISBN 0394744780. 

• (en alemán) Einige skizzen 1, Wien, 1905.
• (en alemán) Einige skizzen 2, Wien, 1905.
• (en alemán) Einige skizzen 3, Wien, 1905.