Órix beisa

O órix beisa ten unha altura de pouco máis dun metro á altura do ombreiro, entre 110 e 120 cm nos exemplares adultos,^[2] variando o seu peso entre os 150 e os 200 kg. É facilmente recoñecible pola cor do seu pelame, gris co ventre branco, separado por unha banda negra que presenta tamén na unión da cabeza co pescozo, ao longo do fociño, e desde os ollos ata a boca, así como na testa. A súa coma é pequena e acastañada; e está dotado de dúas longas e finas cornas que presentan tanto machos como femias e que polo común miden entre 75 e 80 cm.

A especie vive en semidesertos e estepas alimentándose de herbas, follas, froitos e abrochos e é capaz de variar a súa temperatura corporal para minimizar a evaporación de auga, aumentando a súa temperatura polo día diminuíndo así a captación da calor ambiental e impedindo a perda da auga por evaporación e baixando a súa temperatura por radiación térmica durante a noite. Ademais os seus ouriños son pouco abundantes e moi concentrados. Viven en mandas de entre cinco e corenta animais, tipicamente as femias van por diante e un gran macho gárdalles as costas. Algúns machos son solitarios, aínda que con frecuencia están acompañados durante breves períodos por femias reprodutoras.