Leopoldo Basa Villadefrancos

Pasou a infancia, adolescencia e parte da mocidade na Coruña, onde estudou o Bacharelato e a carreira de Peritaxe Mercantil. Trasladouse a Madrid onde coñeceu a Miguel Cané, embaixador da República Arxentina en España, que lle recomendou a partida para ese país. En Bos Aires traballou como secretario da Inspección General de la Municipalidad e colaborou frecuentemente con medios de comunicación porteños como: El País, La Nación, Almanaque Gallego ou El Eco de Galicia. Entrou en contacto coa colonia galega e chegou a ler o discurso de apertura da velada literario-musical que se celebrou o 21 de novembro de 1908 a cargo do Orfeón Gallego para homenaxear a Manuel Curros Enríquez. Ademais da súa actividade profesional, tamén se dedicou á pintura e á crítica de arte. Regresou a España en 1910 e estableceuse en Donostia, cidade na que morreu en 1947.

Foi un polifacético escritor en castelán, pero en galego só publicou o relato "¿Fixo ben?" no Almanaque Gallego de 1900.

• Don Marcelo, 1902.
• La leña de la vida.
• Los nervios, 1908.
• La Peregrina.

• Flores del Pantano.
• Espigas sueltas, 1903.
• El Premio.
• Don Juan en América.

• El mundo de habla española.
• Dionisio Fierros y el Arte en Galicia, 1908.

• Centro Ramón Piñeiro, ed. (2003). Narradores ocasionais do século XIX (Relato breve) (PDF). Santiago de Compostela. pp. 37–38. ISBN 84-453-3736-X. Consultado o 8 de novembro de 2013. 

• "Leopoldo Basa Villadefrancos. Na elite intelectual galega de Bos Aires" Álbum da Emigración.