León I (emperador)

Caesar Flavius Valerius Leo Augustus ou León I do Imperio Bizantino (401 - 474, reinado 457 - 474), tamén coñecido como León o Tracio, foi o último dunha serie de emperadores colocados no trono por Aspar, o alano que serviu como comandante en xefe do exército. A súa coroación como emperador o 7 de febreiro de 457, foi a primeira que involucrou ao Patriarca de Constantinopla. León I fixo unha alianza coa Garda Isauria e dese xeito puido eliminar a Aspar. O prezo da alianza foi o matrimonio da filla de León con Tarasicodissa, líder dos Isaurios que se converteu en emperador Zenón en 474.

León I

Nome orixinal	(el) Λέων A′ (la) Flavius Valerius Leo
Biografía
Nacemento	c. 401 Tracia
Morte	19 de xaneiro de 474 (72/73 anos) Constantinopla, Turquía
Causa da morte	disentería
Emperador bizantino
7 de febreiro de 457 – 18 de xaneiro de 474 ← Marciano – León II →
Senador romano
Datos persoais
Relixión	Cristianismo
Actividade
Ocupación	político, militar
Período de tempo	Imperio Romano, Baixo Imperio Romano e Byzantine Egypt (en)
Familia
Familia	House of Leo (en)
Cónxuxe	Aélia Verina
Fillos	Ariadna (emperatriz), Leôncia
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Durante o reinado de León, os Balcáns foron arrasados unha e outra vez polos Ostrogodos e os Hunos. Con todo, foron incapaces de tomar Constantinopla grazas ás murallas que foran reconstruídas e reforzadas durante o reinado de Teodosio II. O seu reinado foi tamén notábel pola súa influencia no Imperio Romano de Occidente, marcada pola súa designación de Antemio como emperador romano de occidente en 467. León intentou cimentar este logro político cunha expedición contra os vándalos en 468, a cal foi desastrosa debido á traizón e incompetencia do cuñado de León, Basilisco. Este desastre esgotou o imperio en homes e diñeiro.

Mentres que o imperio de León foi ben coñecido pola súa tecnoloxía militar, tamén conduciu a avances importantes noutros campos.

León morreu de disentería á idade de 73 o 18 de xaneiro de 474.