Laguna de Negrillos

No século X cítase o termo xeográfico de lagoa (lacuna) en referencia a unha doazón efectuada por Afonso III. Posteriormente a principios do século XI coñécese unha doazón á igrexa de Astorga onde se menciona o termo de San Pedro de Negrillos. Anos máis tarde Afonso VI confirma estas doazóns nun documento onde aparece a denominación de Mosteiro de Negrillos.

Na documentación de Fernando II e Afonso IX xorde repetidamente o nome de Lagoa, xa sexa indicándonos o nome do tenente (delegado do rei), ben cando se trate de asuntos eclesiásticos relacionados co bispado de Astorga. Probas documentais dos anos 1100 sinalan a distintos "tenentes de Lacuna de Negrillis" Un documento de 1188 cítase como propiedade da igrexa astorgana a "eclesiam de Lacuna de Negrillis"

A individualidade histórica de Lagoa de Negrillos reálzase en tempos de Fernando II quen entrega a vila a Soro Rodríguez en premio aos seus servizos como capital do seu señorío xurisdicional. Lagoa de Negrillos convértese en terra de regengo que por concesión real pasa a ser tenencia de diferentes señores que se encargan de repoboala e organizala.

A definitiva repoboación das terras de Lagoa debeuse efectuar por Afonso IX quen se empeñou en fortalecer política e militarmente a Vía da Prata posto que se converteu no único camiño de expansión (reconquista) que quedou ao seu reino. Iníciase por estes anos a construción das murallas e o castelo de Lagoa, activándose na vila as tarefas de organización e defensa.

Un feito transcendente na historia de Lagoa de Negrillos é o outorgamento do foro no ano 1205 por parte do rei Afonso IX. Este concédese seguramente cando a repoboación concluíu.

Este foro outórgase a Lagoa e as súas trece aldeas: As desaparecidas hai tempo: Marcelinos, Torres, Santa María de Cores; o despoboado actual de San Salvador de Negrillos; e as actuais Conforcos, Cabañeros, Grajal, Pozuelos, Ribeira, Santa María a Antiga, Villaestrigo, Villamorico e Zambrocinos.

A maior parte dos preceptos contidos no Foro presentan notable semellanza cos do foro de León a pesar das diferenzas peculiares dun medio rural respecto dunha cidade sede da corte.

Lagoa será visitada frecuentemente polo rei Afonso IX segundo constátase en diferentes episodios do seu reinado.

Posúe un castelo medieval construído nos séculos XIII e XIV declarado Ben de Interese Cultural o 22 de abril de 1949

Son moitas as festas e costumes que teñen lugar na vila. As festas máis importantes son: o Voto, o Corpus e a festa da Faba.

O Voto é unha festa de carácter relixioso en honra á patroa do pobo a Virxe do Arrabal. Celébrase o último sábado de abril e o seu acto principal na tarde do domingo é a procesión ou retorno da virxe da parroquia de San Juan Bautista á ermida que leva o seu nome e estancia habitual. A festa é amenizada polos bailes dos danzantes cos seus lazos, as típicas verbenas, atraccións de feira e outras diversións populares.

O Corpus Christi Celébrase a fin de semana seguinte ao Xoves de Corpus. O acto principal da festa, a procesión, dá comezo ás 12.00 na Parroquia San Juan Bautista, situada na praza central do pobo. O acto relixioso, acompañado polos apostolos e encabezada por San Sebastián, parte cara á ermida do Arrabal, onde se celebrase a eucaristía, para nada máis acabar partir de novo cara á igrexa parroquial do pobo, onde San Sebastián fai venias e reverencias, e vaise correndo da igrexa avergoñado. é unha bonita e interesante procesión, de interese turístico provincial e rexional.

A festa da Faba Celébrase a finais de agosto. Nace en 1977 recordando o entón produto típico por excelencia, a faba. Celébrase en datas de vacacións para facilitar a participación dos fillos e simpatizantes do pobo. Altérnanse actividades culturais e deportivas. A mocidade mobilízase organizando as súas penas. Hai penas de nenos, de maiores, de mozos, que se implican na festa dándolle colorido, e todas cos seus chiringuitos. Algúns anos hai solta de vaquillas, para xente atrevida, outros descenso do regueiro, para xente con imaxinación, outros carreiras profesionais ou de afeccionados para facilitar a participación. Non faltan o pregón de festas, as raíñas, damas, as carrozas nin tampouco as penas.

Como outras festas leonesas, a festa da Faba caracterizouse desde as súas primeiras edicións por contar cun nutrido grupo de grupos que se encargan de enriquecer os actos festivos (desfiles, xogos, competicións etc.) e darlle ambiente ás rúas do pobo. Trátase de asociacións non formalizadas, independentes do Concello, e xeralmente cun posto fixo onde se reúnen grupos de amigos tanto nativos como forasteiros.

• Concello
• Web da Comarca do Páramo
• Web de Lagoa de Negrillos
• Web da pena os colgádevos Arquivado 06 de setembro de 2008 en Wayback Machine.