Isaac Otero

Isaac Otero
Biografía
Nacemento	16 de xaneiro de 1949 (75 anos); Vigo, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	poeta, profesor de ensino secundario
Obra
	Obras destacables (1987) O sorriso de Gardel ;
Premios
	(1987) Premio Blanco Amor, premiado polo traballo O sorriso de Gardel ;

Isaac Ángel Otero Rodríguez, nado en Vigo o 16 de xaneiro de 1949, é un escritor galego.

Traxectoria

Licenciado en Filoloxía Románica pola Universidade de Santiago de Compostela e doutor en Filosofía e Letras pola mesma universidade coa tese La poesía de José Hierro (1972), foi profesor de Lingua e Literatura Española. Colaborou en Cuadernos Hispanoamericanos, Faro de España, La Nación, Nueva Estafeta e El Pueblo Gallego. Foi membro do Instituto Español Sanmartiniano-Madrid, da Academia Sanmartiniana de Bos Aires e da Academia Porteña del Lunfardo na Arxentina. Autor dunha extensa obra, a maior parte dela autoeditada. Recibiu o Premio Quiñones de León (1967), o I Premio Periodístico y Radiodifusión da Feira do Salmón da Estrada por "O vello e o río" (1978) e o Premio Nacional de Periodismo Julio Camba (1981).

Obras

Narrativa

O sorriso de Gardel, 1988 (Premio Blanco Amor 1987).
Vuelo sonoro, 1990.
Marisma pacífica, 1991.
Reloxo de sol, 1992.

Poesía

Oración do náufrago, 1991.
La Rosa de Susana, 2011.

Teatro

El elegido, 1992.
A luz do tempo, 1994.
El cóndor de los Andes, 1996.
A la memoria de un ángel, 2000.

Ensaio

Mi hermano Casto Méndez Núñez, 1997.

Obras colectivas

Presencia de Rosalía, 1975.