Good Bye, Lenin!

República Democrática Alemá, outubro de 1989. Christiane, a nai de Alexander Kerner (Daniel Brühl), é unha muller orgullosa das súas ideas socialistas e dirixente do Partido Socialista Unificado entregada á política tras o abandono do seu marido á Alemaña Occidental. Christiane perde o coñecemento ao ver o seu fillo metido en disturbios ocasionados por unha manifestación en contra de Erich Honecker, coa policía do estado que tanto admira, e entra en estado de coma.

Alex vese enredado nunha complicada situación cando a súa nai sae do coma oito meses despois. Nada podería afectar tanto á súa nai como a caída do Muro de Berlín e o triunfo do capitalismo na súa amada Alemaña Oriental, e seguindo a advertencia do médico de deixala en repouso e sen grandes desgustos, para evitar unha posible recaída, decide ocultarlle que o Muro de Berlín caeu mentres ela estaba enferma. Para iso montará unha serie de falsos telexornais, coa axuda do seu amigo Denis, nos que escribirá a súa propia historia do país.

Como trama paralela, a película revela a verdadeira historia do pai de Alex e o reencontro co seu fillo.

O filme formula críticas tanto ao socialismo (a parafernalia, burocracia e militarismo), como ao capitalismo (cheo de símbolos baleiros e exaltacións do simplemente material).

• Dirixe Wolfgang Becker (Renania do Norte (Alemaña), 1954) tamén director de Schmetterlinge (1987) e Das Leben ist eine Baustelle (1997) entre outras. Tamén é autor do episodio da serie de televisión Tatort titulado Blutwurstwalzer (1991), do documental Celibidache (1992) e do telefilme Kinderspiele (1992).
• Os seus protagonistas son Daniel Brühl, nado en Barcelona (Cataluña) e fillo de nai catalá e pai alemán; Katrin Saß; Chulpan Jamatova (Viktor Vogel – Commercial Man, Luna Papa, Tuvalu) e Maria Simon.
• O guión está escrito polo propio director en colaboración con Bernd Lichtenberg.
• O director de fotografía é Martin Kukula, que xa traballara con Becker en Das Leben ist eine Baustelle.
• A a banda sonora está composta por Yann Tiersen, tamén compositor da banda sonora de Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain.
• Un dos personaxes secundarios da trama é un taxista chamado Stefan Walz, e que foi cosmonauta da RDA. O personaxe está inspirado no astronauta e mito na RDA Sigmund Jähn, malia que este non acabou como taxista tras a reunificación, senón como consultor da DLR (Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt) ou Axencia espacial alemá, herdeira da do antigo Oeste, e posteriormente da ESA ou Axencia Espacial Europea.
• O apartamento da nai de Alex está localizado no distrito berlinés de Friedrichshain e gran parte das escenas graváronse alí, incluída unha das máis importantes; cando a nai de Alex decide saír do apartamento. Con todo, Friedrichshain só se menciona unha vez nas noticias montadas despois desa escena.

• Presentouse no Festival Internacional de Cine de Berlín de 2003 onde conseguiu o premio Blaue Engel á mellor película europea.
• Gañou o Premio Especial do Xurado no Festival de Cine de Valladolid en 2003.
• Conseguiu os Premios do Cine Europeo 2003 á mellor película, actor (Daniel Brühl) e guión, así como todos os premios do público (película, actor e actriz para Katrin Saß).

• Filmes de Alemaña propostos ó Óscar ó mellor filme internacional
• Filmes propostos ó mellor filme internacional na 76ª edición dos Óscar
• Ostalgie
• República Democrática Alemá
• Die fetten Jahre sind vorbei

• Sitio Web Oficial (en inglés)
• Trivia for Good Bye Lenin! (en inglés).