Crime de lesa humanidade

• Suxeito activo: os crimes poden ser realizados por particulares, con ou sen a aquiescencia do Estado, ou por funcionarios do mesmo. Neste último caso, o cargo da persoa será irrelevante para exculpar ao suxeito ou diminuír a pena.
• Suxeito pasivo: debe tratarse dun ataque contra a poboación civil.
• Acción típica:
  • Non só se refire a ataques militares: pode producirse tanto en tempo de guerra como en tempo de paz.
  • O ataque ten que ser xeneralizado ou sistemático, polo que os actos illados ou labores ao azar non poden ser considerados incluídos nesta tipificación.

Segundo o Estatuto de Roma, poden constituír crimes de lesa humanidade os 11 tipos de actos seguintes:

• Asasinato: homicidio intencionado.
• Exterminio: imposición intencional de condicións de vida, entre outras a privación do acceso a alimentos ou medicamentos, encamiñadas a causar a destrución de parte dunha poboación.
• Escravitude: exercicio de dereitos de propiedade sobre unha persoa, incluído o tráfico de persoas, en particular de mulleres e nenos;
• Deportación ou traslado forzoso de poboación: expulsión de persoas da zona onde están presentes lexitimamente sen motivos autorizados polo dereito internacional, entendéndose que a deportación supón cruzar fronteiras nacionais e que o traslado é forzoso.
• Encarceramento ou outra privación grave da liberdade física en violación de normas fundamentais de dereito internacional.
• Tortura: dor ou sufrimentos graves, físicos ou mentais, causados intencionadamente a unha persoa que o acusado tiña baixo a súa custodia ou control.
• Violación, escravitude sexual, prostitución forzada, embarazo forzado, esterilización forzada ou outros abusos sexuais de gravidade comparable: a violación e outros abusos sexuais poden constituír tamén outros crimes da competencia da Corte, como tortura en tanto que crime de lesa humanidade ou crime de guerra.
• Persecución dun grupo ou colectividade con identidade propia por motivos políticos, raciais, nacionais, étnicos, culturais, relixiosos ou de xénero ou por outros motivos universalmente recoñecidos como inaceptables con arranxo ao dereito internacional, en conexión con calquera crime comprendido no Estatuto. Por persecución enténdese a privación intencionada e grave de dereitos fundamentais en violación do dereito internacional en razón da identidade dun grupo ou colectividade. Castígase en relación con outro acto que constitúa un crime de lesa humanidade, un crime de guerra ou un xenocidio.
• Desaparición forzada de persoas: detención ou secuestro de persoas por un Estado ou unha organización política, ou coa súa autorización, consentimento ou aquiescencia, xunto coa negativa a recoñecer a privación de liberdade ou a proporcionar información sobre a sorte que correron os «desaparecidos» coa intención de privalos da protección da lei durante un longo período.
• Crime de apartheid: actos inhumanos labores no contexto dun réxime institucionalizado de opresión e dominación sistemáticas dun grupo racial por outro coa intención de manter ese réxime.
• Outros actos inhumanos de carácter similar que causen intencionadamente grandes sufrimentos ou atenten contra a integridade física ou a saúde mental ou física: actos inhumanos de gravidade similar a outros crimes contra a humanidade.

• Estatuto de la Corte Penal Internacional.