Cirrose hepática

Segundo a OMS, en total morren anualmente arredor dunhas 27 000 persoas por mor da cirrose hepática nos países desenvolvidos.^[1]

En España, afecta a 4 de cada 10 000 persoas, destas a gran maioría son causados polo consumo excesivo de alcol.^[2]

A anormalidade principal da cirrose hepática é a presenza de fibrose, que consiste no depósito de fibras de coláxeno no fígado, pero para que se poida facer a diagnose anatomopatolóxica de cirrose, esta acumulación de fibras debe delimitar nódulos, é dicir, debe illar áreas de tecido hepático, alterando a arquitectura do órgano e dificultando a relación entre os hepatocitos e os finos vasos sanguíneos a través dos cales exercen a súa función de síntese e depuración e a través dos cales se nutren.

De xeito esquemático, a fibrose forma algo semellante a unha rede tridimensional dentro do fígado, na que as cordas da rede serían a fibrose, e as áreas que quedan entre as mesmas, os nódulos de células que rexeneran dentro do mesmo. Esta alteración denomínase nódulo de rexeneración e é a característica que permite establecer a diagnose de cirrose. Existen outras alteracións hepáticas que se acompañan de fibrose, que non se consideran cirrose ó non cumprir a condición de formar nódulos de rexeneración.