Blechnaceae

A clasificación máis actualizada é a de Christenhusz et al. 2011^[1][2][3] (baseada en Smith et al. 2006, 2008); que tamén fornece unha secuencia lineal das licofitas e monilofitas.^[4][5]

• Familia 39. Blechnaceae Newman, Hist. Brit. Ferns, ed. 2: 8 (1844). Sinónimo: Stenochlaenaceae Ching, Acta Phytotax. Sin. 16: 18 (1978).

2–9 xéneros. (Blechnum, Brainea, Pteridoblechnum, Sadleria, Salpichlaena, Stenochlaena, Woodwardia). Referencias: Nakahira (2000), Cranfill (2001), Cranfill & Kato (2003).

Nota: O xénero Doodia está incluído en Blechnum (Shepherd et al. 2007). Blechnum na súa circunscrición actual, aínda incluíndo a Doodia, probabelmente sexa parafilético. O estado doutros xéneros como Brainea, Pteridoblechnum, Sadleria, Salpichlaena e Stenochlaena aínda non está claro, mais algúns destes probabelmente deban ser incluídos en Blechnum sensu latexo (véxase Cranfill 2001). Necesítanse máis estudos na delimitación dos xéneros desta familia.

Localización taxonómica:

Plantae (clado), Viridiplantae, Streptophyta, Streptophytina, Embryophyta, Tracheophyta, Euphyllophyta, Monilophyta, Clase Polypodiopsida, Orde Polypodiales, Familia Blechnaceae.

Sinónimo: Blechnoides.

Incluíndo Stenochlaenaceae.

No ano 2006, 9 xéneros recoñecidos (Smith et al. 2006):

• Blechnum sensu lato (A meirande parte dos xéneros recoñecidos de blechnáceas aníñanse dentro de Blechnum sensu lato, e a aceptación de cada un deles como xénero ou non, dependerá dunha revisión da circunscrición de Blechnum sensu lato, que é manifestamente parafilético tal como se usa hoxe en día -Nakahira 2000, Cranfill 2001-).
• Brainea
• Doodia
• Pteridoblechnum
• Sadleria
• Salpichlaena
• Steenisioblechnum
• Stenochlaena
• Woodwardia (incl. Anchistea, Chieniopteris, Lorinseria. Seica é unha ramificación temperá dentro da familia -Cranfill e Kato 2003-).

Preto de 20 especies.

Monofilético, irmán de Onocleaceae (Hasebe et al. 1995, Cranfill 2001, Cranfill e Kato 2003).

Coas características de Pteridophyta.

Rizomas rastreiros, ascendentes ou erectos, ás veces arborescentes, usualmente con estolón<s. Con escamas non clatradas no ápice do rizoma e nas láminas. Pecíolos con numerosos feixes vasculares que nun corte transversal (preto do raque) son redondos e ordénanse a xeito de anel.

Follas monomórficas ou usualmente dimórficas. Veas pinadas ou bifurcadas, ceibas a varias veces anastomosadas. Areolas sen veíñas inclusas. Nas follas fértiles as areolas forman areolas costulares ("costular" en inglés) que portan os soros. Soros en cadeas ou lineais, usualmente paralelos e adxacentes á vea media. Con indusio lineal que se abre cara á vea media (cara a dentro).

Esporanxios con pé de 3 filas de células de espesor. Pé curto ou longo.

Esporas reniformes, con marca monolete. Perina (perisporio) alada.

Gametofitos verdes, cordados.

Número de cromosomas: x = 27, 28, 31-37 (en Blechnum e os seus segregados, e en Woodwardia), e x = 40 (en Salpichlaena).

• Pryer, Kathleen M., Harald Schneider, Alan R. Smith, Raymond Cranfill, Paul G. Wolf, Jeffrey S. Hunt e Sedonia D. Sipes. 2001. "Horsetails and ferns are a monophyletic group and the closest living relatives to seed plants". Nature 409: 618-622 (resumo en inglés aquí).
• Pryer, Kathleen M., Eric Schuettpelz, Paul G. Wolf, Harald Schneider, Alan R. Smith e Raymond Cranfill. 2004. "Phylogeny and evolution of ferns (monilophytes) with a focus on the early leptosporangiate divergences". American Journal of Botany 91:1582-1598 (resumo en inglés aquí Arquivado 26 de agosto de 2010 en Wayback Machine.).
• A. R. Smith, K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider, P. G. Wolf. 2006. "A classification for extant ferns". Taxon 55(3), 705-731 (pdf aquí)

•  Pteridophyta.

• P. F. Stevens, 2001 en diante, Angiosperm Phylogeny Website. Versión 9, xuño de 2008, e actualizado desde entón.
• Pryer's lab cos pdfs das publicacións da autora.