Airbus Helicopters H160

O Airbus Helicopters H160 revelouse ao público por vez primeira no ano 2011 e nese momento era coñecido coa designación X4, unha designación que implicaba que era unha continuación do Eurocopter X3, un demostrador tecnolóxico dun helicóptero híbrido de alta velocidade. A principios de 2011 o xefe de Eurocopter Lutz Bertling declarou que o X4 "cambiaría as regras do xogo", contrastando a importancia das innovacións que contaría co desenvolvemento de Airbus nos controis fly-by-wire.^[2] As primeiras características referidas incluían as palas do rotor activas Blue Edge, unha funcionalidade avazada de asistencia ao piloto, e vibración reducida.^[2] Tamén se destacou a súa cabina de mando "radicalmente diferente" e anunciouse que o X4 sería introducido en dúas etapas: un modelo provisional en 2017 con algunhas das características avanzadas ausente, e un modelo máis avanzado en 2020.^[3]

O custo do programa de desenvolvemento do X4 foi de 1 000 millóns de euros, incluso despois de que varias tecnoloxías de vangarda, como os sistemas de control avanzados, atenuáranse ou fosen eliminadas por ser demasiado arriscadas ou caras.^[4][5] O 3 de marzo de 2015 o X4 foi desvelado formalmente coa designación H160. Foi comercializado como o sucesor do Eurocopter AS365 Dauphin e compite co AgustaWestland AW139, o Sikorsky S-76 e o Bell 412;^[4][6] Guillaume Faury, director de Airbus Helicopters, referiuse ao H160 como "o asasino do AW139".^[7][5] O H160 iniciou a nova convención de nomenclatura de Airbus Helicopter; comezando o 1 de xaneiro de 2016, os helicópteros do mesmo rango terán a designación 'H', ao igual que fai Airbus cos nomes dos seus avións comerciais.^[8]

Fíxose unha énfase no uso de técnicas de produción e apoio de Airbus como as usadas para avións avanzados de á fixa como o A350 de pasaxeiros;^[9] en consecuencia, fabricáronse un par de plataformas de proba para probar por separado a dinámica e os sistemas e así acelerar o proceso de deseño.^[5][6] O 29 de maio de 2015 revelouse o primeiro prototipo do H160 na instalacións de Airbus Helicopters en Marignane.^[10]

O 13 de xuño de 2015 o primeiro prototipo realizou o seu voo de estrea en Marignane. En novembro dese ano a envolvente de voo do prototipo ampliárase progresivamente, chegando a unha altitude máxima de 4 600 metros e a unha velocidade máxima de 324 km/h ata ese momento.^[11] O 18 de decembro de 2015 o segundo prototipo, o primeiro H160 equipado con motores Turbomeca Arrano realizou as súas primeiras probas en terra, voando o 27 de xaneiro de 2016 por primeira vez.^[12][13]

En novembro de 2015 anunciouse que a certificación do H160 e a súa entrada en servizo con operadores civís agardábanse para 2018; unha versión militar, designada H160M, agardaba a súa entrada en servizo en 2022.^[14] En marzo de 2016 o xefe do programa H160 Bernard Fujarski dixo que se conseguiran case todos os fitos establecidos para 2015, agás polo voo de estrea do segundo prototipo, adiado para xaneiro de 2016, e pola validación da configuración aerodinámica do H160.^[15] As probas revelaron a necesidade de recolocar algúns sistemas electrónicos á nariz do helicóptero dende a parte traseira da fuselaxe para axustar o centro de gravidade, mentres que o rotor de cola fenestron superara as expectativas de rendemento.^[15]

En 2015 Airbus estimou que había mercado para uns 120-150 aparellos anuais; a compañía pretende aumentar inicialmente o ritmo de produción a uns 50 aparellos por ano.^[8][14] En xullo de 2016 anunciouse que a configuración aeromecánica do helicóptero conxelárase.^[16] A fabricación do primeiro H160 de produción agardábase para 2017 e as primeiras entregas para finais de 2018 ou principios de 2019.^[16] A new production scheme, drawing inspiration from the automotive industry, is to be implemented in the H160's construction; it is a stated aim for the final assembly lead time of the new rotorcraft to be half of that of the preceding Dauphin.^[15]

En marzo de 2017 o ministro de defensa francés, Jean-Yves Le Drian, anunciou en Marignane que o H160 fora seleccionado como base para o seu programa de substitución de helicópteros lixeiros, o hélicoptère interarmées léger (HIL), con entre 160 e 190 requiridos a partir de 2024 para substituír 420 aeronaves: Alouette III, SA 365 Dauphin e AS565 Panther da Armada, AS555 Fennec e SA330 Puma da Forza Aérea; e Puma, SA341/SA342 Gazelle e Fennec do Exército.^[17]

En outubro de 2017 os dous primeiros prototipos acadaran as 500 horas de probas de voo e o terceiro realizou o seu voo de estrea ese mesmo mes.^[18][19] En 2018 10 helicópteros de preserie foron montados antes da certificación e das entregas en 2019, e estábase buscando aumentar a produción a 50 aparellos por ano.^[20] O primeiro H160 de serie realizou o seu voo de estrea o 14 de decembro de 2018.^[21] O seu turboeixo Safran Arrano recibiu a certificación de tipo durante o Paris Air Show de xuño de 2019,^[22] antes da aprobación da EASA para o H160 outorgada en xullo de 2020.^[23] A certificación da FAA estadounidense tería que esperar ata o ano 2023.^[24]