Acilo graxo coencima A

O acilo graxo coencima A, acilo graxo-CoA^[1] (tamén acilo graxo coenzima A) é unha molécula formada por un residuo de ácido graxo (CH₃–(CH₂)_n–CO–, con n ≥ 2) unido ao coencima A, que é a maneira en que se transportan os ácidos graxos durante o seu metabolismo. O enlace establécese entre o átomo de xofre terminal do coencima A e o carbono do carbonilo do ácido graxo por enlace tioéster. Deste modo o ácido graxo queda activado, xa que o acio graxo-CoA é unha molécula enerxizada. Os acilo graxo-CoA son susceptibles de beta oxidación, na cal a cadea de ácido graxo vai perdendo grupos de dous carbonos en forma de acetil-CoA ata desaparecer. Este acetil-CoA entra despois no ciclo do ácido cítrico e como resultado fórmanse ATPs. Deste modo, as graxas son convertidas en ATP, o portador de enerxía esencial nas células. Os acilo graxo-CoA tamén interveñen na síntese dalgúns lípidos, como os triglicéridos e fosfolípidos. Moitos ácidos graxos sintetízanse a partir de precursores que son acilo graxo-CoA, como o palmitoíl-CoA.

Os acilo graxo-CoA ás veces abrévianse como acil-CoA, aínda que este é un termo máis amplo, xa que un acilo en química orgánica é normalmente un resto de ácido carboxílico en xeral, que nalgúns casos pode ser máis pequeno que un ácido graxo típico (ver definición da IUPAC de "grupos acilo"^[2]). Deste modo poden orixinarse, entre outros:

• acetil-CoA, cun grupo acetilo de 2 carbonos, CH₃–CO–.
• propionil-CoA, cun propionilo de 3 C, CH₃–CH₂–CO–.

Cando o acetil é de maior tamaño é cando se fala de acilo graxo-CoA. Se a cadea acilo é especialmente longa fálase tamén de acilo graxo de cadea longa-CoA.

Un caso especial é o do malonil-CoA, cun resto de malonilo de 3 carbonos, OOC–CH₂–CO–, xa que neste caso leva un grupo ácido no extremo da cadea.