ALSEP

A instrumentación e experimentos que compoñerían o ALSEP decidíronse en febreiro de 1966 e neles terían participación diferentes institucións e investigadores:

• Experimento lunar sísmico pasivo: Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts, Frank Press; Universidade de Columbia, George Sutton.
• Magnetómetro lunar triaxial: NASA Ames Research Center, C. P. Sonett; Marshall Space Flight Center, Jerry Modisette.
• Vento solar de enerxía media: Jet Propulsion Laboratory, C. W. Snyder e M. M. Neugebauer.
• Detección de ións supratermais: Universidade de Rice, J. W. Freeman, Jr.; Marshall Space Flight Center, Curt Michel.
• Xestión do fluxo de calor lunar: Universidade de Columbia, M. Langseth; Universidade Yale, S. Clark.
• Vento solar de baixa enerxía: Universidade de Rice, B. J. O'Brien.
• Experimento lunar sísmico activo: Universidade Stanford, R. L. Kovach; United States Geological Survey, J. S. Watkins.

Os ALSEP foron construídos e probados por Bendix Aerospace. Os instrumentos foron deseñados para funcionar de maneira autónoma trala partida dos astronautas e para facer estudos a longo prazo do contorno lunar. Eran colocados arredor dunha estación central que lles proporcionaba enerxía xerada mediante un xerador termoeléctrico de radioisótopos (RTG polas siglas en inglés). O control térmico conseguíase mediante elementos pasivos (illamentos, reflectores, coberturas térmicas) así como mediante disipación de potencia mediante resistencias e quentadores. Os datos recollidos polos instrumentos eran enviados á Terra mediante un sistema de comunicacións.

Os ALSEP ían gardados no compartimento de equipamento científico (SEQ, por Scientific Equipment) do módulo lunar en dúas partes diferentes. A base da primeira parte formaba a estación central, mentres que a base da segunda parte contiña o RTG. Na segunda parte atópase tamén unha subsección que adoitaba levar un ou dous experimentos e a montaxe da antena. Nos Apolo 12, 13 e 14, a segunda parte gardaba tamén o Lunar Hand Tool Carrier (HTC). O despregamento exacto de cada experimento variaba con cada misión. As seguintes imaxes mostran o procedemento típico, seguido polo Apolo 12.

Imaxe	Descrición
	Pete Conrad abre as portas do compartimento SEQ mediante un sistema de cordas e poleas.
	Alan Bean extrae a segunda parte do compartimento SEQ mediante a pértega que se pode ver saíndo do compartimento e un sistema de poleas para deixalo no chan. Este sistema foi eliminado na misión Apolo 17 porque os astronautas consideraban que complicaba a operación. No Apolo 11, Buzz Aldrin decidiu non usar este sistema por falta de tempo.
	A primeira parte, extraída previamente por Conrad do compartimento SEQ.
	Bean baixa o cilindro do RTG ata unha posición na que poida chegar a el.
	Bean comeza a extraer a parte superior do cilindro do RTG usando unha ferramenta especializada denominada Dome Removal Tool (DRT). Poden verse o RTG xa listo para ser aprovisionado de combustible e o HTC despregado. Conrad xa tiña extraída a subsección da parte do RTG.
	Bean tira a parte superior do cilindro do RTG co DRT aínda acaroado. Ningunha das dúas pezas usaríase máis tarde.
	Bean intenta extraer o elemento combustible do cilindro usando a ferramenta Fuel Transfer Tool (FTT). Pode verse a Universal Hand Tools (UHT) acaroada á estrutura do RTG. No Apolo 12, o elemento combustible atascouse no cilindro debido á expansión térmica (Bean puido sentir a calor a través do traxe). Conrad golpeou un lado do cilindro cun martelo ata que Bean puido extraer o combustible. A continuación inseriuno no RTF e deixou de lado o FTT.
	Bean une o RTG á barra portadora para levar o conxunto ata o punto de despregue. A barra usaríase despois como mastro para a antena da estación central.
	Esta foto foi tomada por Conrad durante o camiño ata o punto de despregue. A súa sombra indica que está levando a subsección cunha das dúas UHTs.
	Bean leva o ALSEP cara a fóra do sitio de despregue.
	Conrad sostén a barra portadora na súa esquerda mentres extrae o montante da antena cunha UHT.
	Esta foto mostra a Jim Lovell adestrando para o Apolo 13. Está despregando unha maqueta da estación central. A estación leva un resorte. Tras liberar os parafusos Boyd, a parte superior da estación quedaría despregada polo resorte. Poden verse varios lugares na parte superior para aloxar os experimentos antes do seu despregamento.

Tódalas estacións ALSEP tiñan elementos en común:

Nome	Diagrama	Imaxe	Descrición
Estación central			A imaxe mostra a estación central do ALSEP do Apolo 16. A estación central era basicamente un centro de mando para todo o ALSEP. Recibía ordes da Terra, transmitía datos e distribuía enerxía a cada experimento. As comunicacións coa Terra tiñan lugar mediante unha antena helicoidal modificada de 58 cm de longo e 3,8 cm de diámetro, montada na parte superior da estación e apuntada cara á Terra polos astronautas. Os transmisores, receptores, procesadores de datos e multiplexadores ían aloxados no interior da estación. A estación en si pesaba 25 kg e tiña forma de caixa cun volume de 34 800 cm³. Nos Apolos 12 a 15, a estación central levaba ademais un detector de po que medía a acumulación de po lunar.
Xerador termoeléctrico de radioisótopos (RTG)			A imaxe mostra o RTG do Apolo 14 coa estación central de fondo. O RTG era a fonte de enerxía do ALSEP. Usaba o calor do decaemento radioactivo do plutonio 238 e termopares para xerar uns 70 vatios de potencia. A base do RTG era a base da segunda parte do ALSEP.
Cilindro do RTG			O cilindro do RTG gardaba o elemento combustible, o plutonio 238. Estaba situado á esquerda do compartimento SEQ. O cilindro deseñouse para soportar a explosión do foguete lanzador no caso dun aborto ou reentrada na atmosfera terrestre (que foi o que ocorreu co Apolo 13). A imaxe mostra a Edgar Mitchell practicando a extracción do elemento combustible.

Cada misión levou un conxunto diferente de experimentos.

 

Tal como se indicou, o Apolo 11 non levou un ALSEP completo se non unha versión simplificada denominada Early Apollo Surface Experiments Package (EASEP). Dado que a EVA só había durar dúas horas e corenta minutos, a tripulación non tería tempo suficiente para despregar o ALSEP completo, posto que é unha operación dunhas dúas horas de duración. Ambos os paquetes ían almacenados no compartimento SEQ do módulo lunar.

Nome	Imaxe	Notas
LRRR		Nesta imaxe o protector negro contra o po aínda non está quitado.
PSEP		Fallou tras 21 días.

 

Nome	Imaxe	Notas
LSM		Gardado na primeira parte do ALSEP.
PSE		Gardado na primeira parte do ALSEP.
SWS		Gardado na primeira parte do ALSEP.
SIDE/CCIG		Gardado na segunda parte do ALSEP como parte da subsección Pode verse o CCIG á esquerda do SIDE. O CCIG fallou tras só 14 horas.

O montante da antena gardábase na subsección. O soporte para o PSE, as ferramentas do ALSEP, a barra portadora e o HTC gardábanse na segunda parte do ALSEP.

 

 

Debido á cancelación da aterraxe non se despregou ningún experimento. Non obstante, a etapa S-IVB foi estrelada a propósito sobre a Lúa para proporcionar un sinal para o PSE.

O montante da antena gardouse na primeira parte do ALSEP. O soporte para o PSE, as ferramentas do ALSEP, a barra portadora e a broca gardábanse na subsección. O HTC ía na segunda parte do ALSEP.

 

Nome	Imaxe	Notas
ASE		A imaxe superior mostra o morteiro. A inferior mostra ao piloto do módulo lunar, Edgar Mitchell, operando o mando dos explosivos. O morteiro, xeófonos e o mando gardábanse na primeira parte do ALSEP. Trece das vinte e dúas cargas foron disparadas con éxito. Debido a preocupacións sobre o despregue do morteiro, ningún dos seus catro explosivos foi lanzado. Houbo un intento de lanzalos cara ao final da vida operativa do ALSEP, pero as cargas fallaron tras tanto tempo.
CPLEE		Gardado na primeira parte do ALSEP.
LRRR		Gardado no Quad I do módulo lunar e levado ao ALSEP por separado.
PSE		Gardado na primeira parte do ALSEP.
SIDE/CCIG		Gardado na subsección. SIDE está na esquina superior esquerda mentres que o CCIG está no centro da imaxe.

O montante da antena gardouse na subsección. O soporte para o PSE, as ferramentas do ALSEP, a barra portadora e o HTC ían na segunda parte do ALSEP.

 

Nome	Imaxe	Notas
HFE		No centro desta imaxe pode verse a caixa coa electrónica e dous cables cara cada unha das sondas. Ía gardado na segunda parte do ALSEP. Durante as operacións de furado para cada un dos buratos atopouse máis resistencia da esperada. Como resultado, as sondas non puideron introducirse ata a profundidade planeada. Non se puideron obter datos precisos do experimento do Apolo 15 ata que os datos se compararon cos do Apolo 17.
LRRR		Gardado no Quad III do módulo lunar e levado ao ALSEP mediante o rover lunar.
LSM		Gardado na primeira parte do ALSEP.
PSE		Gardado na primeira parte do ALSEP.
SWS		Gardado na primeira parte do ALSEP.
SIDE/CCIG		O SIDE pode verse á esquerda mentres que o CCIG está acaroado á dereita. Ía gardado na subsección. Pode verse a inclinación do SIDE, necesaria debido á latitude do punto de aterraxe do Apolo 15. Pode verse tamén a pértega que conecta SIDE e CCIG. Este redeseño fíxose a causa das dificultades das tripulacións previas para despregar o SIDE/CCIG usando só cables ós dous experimentos.

O montante da antena gardouse na subsección. O soporte para o PSE, as ferramentas do ALSEP e a barra portadora ían na segunda parte do ALSEP.

 

Nome	Imaxe	Notas
ASE		A imaxe mostra o morteiro. Pode verse a nova base usada para mellorar o experimento tralos problemas atopados co Apolo 14. O morteiro, os xeófonos e o disparador ían na primeira parte do ALSEP. A base do morteiro ía na segunda parte. Tralo lanzamento con éxito de tres cargas, o sensor de cabeceo saíuse da escala, decidíndose non lanzar o cuarto explosivo. Estouparon dezanove das cargas manuais.
HFE		A imaxe mostra unha das sondas correctamente despregada. Ía gardado na segunda parte do ALSEP. Tras despregar unha das probas correctamente, o comandante John Young tropezou accidentalmente co cable do experimento que viña da estación central. O cable quedou desconectado e non puido ser reparado, poñendo fin ó experimento.
LSM		Gardado na primeira parte do ALSEP.
PSE		Gardado na primeira parte do ALSEP.

 

Nome	Imaxe	Notas
HFE		Pode verse unha das sondas en primeiro plano, mentres que a caixa da electrónica e a outra sonda están en segundo plano.
LACE
LEAM		O LEAM aparece en primeiro plano. A validez científica do experimento cuestionouse debido a que proporcionou algúns datos sen sentido.
LSPE		A imaxe superior mostra a antena para o LSPE en primeiro plano. A imaxe inferior mostra unha das cargas.
LSG		Debido a un erro de deseño, o experimento non puido ter lugar.

 

O sistema ALSEP e os seus instrumentos controlábanse por comandos desde a Terra. As estacións funcionaron desde a súa instalación ata que foron apagadas o 30 de setembro de 1977 debido a problemas orzamentarios. Ademais, cara 1977 as fontes de enerxía non podían alimentar o transmisor e os instrumentos ó mesmo tempo, e a sala de control dos ALSEP necesitábase para intentar reactivar o Skylab. Os ALSEP poden verse en varias imaxes tomadas pola sonda Lunar Reconnaissance Orbiter durante as órbitas nas que pasou por enriba dos sitios de aterraxe das misións Apolo.

• Misión Apolo.
• Apolo 11.
• Apolo 17.

• ALSEP na páxina de Astronautix
• ALSEP en myspacemuseum.com Arquivado 10 de xuño de 2011 en Wayback Machine.
• Manual de datos dos experimentos científicos do Apolo
• Informe de terminación dos ALSEP
• Catálogo de operacións dos experimentos de Apolo