Makira
| |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Reinos da Commonwealth | Illas Salomón | ||||
| Provincias das Illas Salomón | Makira, Illas Salomón  | ||||
| Capital | Kirakira | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 33.529 (10,51 hab./km²) | ||||
| Xeografía | |||||
| Parte de | |||||
| Superficie | 3.190 km² | ||||
| Medición | 40 ( ) × 135 ( ) km | ||||
| Bañado por | Océano Pacífico | ||||
| Altitude | 1.250 m | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Fuso horario | |||||
A illa de Makira (antes San Cristóbal) é a illa máis grande da provincia de Makira-Ulawa nas Illas Salomón. A illa está situada ao leste de Guadalcanal e ao sur do Malaita. A cidade máis grande e capital é Kirakira.
Historia
[editar | editar a fonte]O primeiro avistamento de Makira rexistrado polos europeos foi pola expedición española de Álvaro de Mendaña en xuño de 1568. Máis precisamente o avistamento e tamén o desembarco en San Cristóbal debeuse a unha viaxe local que partiu De Guadalcana nun bote pequeno, nos relatos o bergantín "Santiago", ao mando de Alférez Hernando Enríquez e Hernán Gallego como piloto. Chamárona San Cristóbal.[1][2]
Xeografía
[editar | editar a fonte]Illa Makira, ten 3190 km², 139 km de longo por 40 km de largo. As montañas corren como unha columna vertebral polo centro da illa, o punto máis alto alcanza os 1040 m, logo cae abruptamente cara ao mar ao longo da súa costa sur. Moitos ríos surcan a illa en liñas aproximadamente paralelas cada dous ou cinco quilómetros. Makira ten máis pantanos interiores e crocodilos de auga salgada que calquera outra illa nas Illas Salomón. A súa costa é a única parte das Illas Salomón onde se coñece a rara tortuga Oliva, ou Pacific Ridley, que a visita e anida.
Debido a que a illa de Makira estivo illada durante longos períodos de tempo durante períodos de alto nivel do mar, evolucionaron unha ampla variedade de plantas e animais únicos. Por exemplo, 12 das súas 70 especies de aves residentes son endémicas, do mesmo xeito que dúas especies de árbores. Esta singularidade destaca a importancia de preservar o hábitat forestal de Makira.
