Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Franco Baresi, nado en Travagliato (Brescia) o 8 de maio de 1960, é un exfutbolista italiano. Xogaba de defensa central e foi internacional coa selección italiana.
Xogou na Selección de fútbol de Italia en dúas Copas do Mundo (1990 e 1994). Na Copa do Mundo do 1994 perdeu un penalti cun disparo despois dunha final que rematou 0-0. Tamén foi membro do equipo italiano que rematou cuarto nos Xogos Olímpicos de 1984 nos Ánxeles (California). De calquera xeito o seu maior triunfo foi o mundial de 1982, onde a escuadra italiana rematou campioa.
A pesar da súa aparencia modesta, Baresi converteuse nun xogador famoso polas súas extraordinarias habilidades para analiza-lo xogo e controla-lo seu espazo. Por outro lado, tamén é un dos poucos xogadores que dedicaron a súa carreira nun mesmo club, o (A.C. Milan), para o que xogou 444 encontros arquivando 12 goles. Retirouse dos campos no 1996 á idade de 36 anos. Co Milán, Baresi gañou seis scudetto (títulos de liga de Serie A) e tres Copas de Europa. O número 6 do seu xersei foi retirado polo club, un feito excepcional no fútbol italiano. Baresi segue hoxe en día no fútbol italiano coma un respectado adestrador no A.C. Milan.
O seu irmán Giuseppe Baresi xogou coma rival seu no Internazionale.
- Serie A (6): 1978–79, 1987–88, 1991–92, 1992–93, 1993–94, 1995–96
- Serie B (2): 1980–81, 1982–83
- Copa Mitropa (1): 1982
- Supercoppa Italiana (4): 1988, 1992, 1993, 1994
- Copa de Europa/Champions League (3): 1988–89, 1989–90, 1993–94
- Supercopa de Europa (3): 1989, 1990, 1994
- Copa Intercontinental (2): 1989, 1990
