Frédéric Cuvier

Frédéric Cuvier

Biografía
Nacemento	28 de xuño de 1773 Montbéliard, Francia
Morte	24 de xullo de 1838 (65 anos) Estrasburgo, Francia
Residencia	Francia
Actividade
Campo de traballo	Zooloxía e paleontoloxía
Ocupación	botánico, zoólogo, físico, paleontólogo, profesor universitario
Empregador	Museo Nacional de Historia Natural de Francia
Membro de	Royal Society (1835–) Leopoldina Academia francesa das ciencias
Obra
Abreviación dun autor en botánica	F.Cuvier
Abreviatura do autor en zooloxía	F.Cuvier
Familia
Fillos	Frédéric Cuvier
Irmáns	Georges Cuvier
Premios
(4 de xuño de 1835)  Membro estranxeiro da Royal Society
Descrito pola fonte	Obálky knih, Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Medvik >>>:Cuvier, Frédéric, 1773-1838,

Frédéric Cuvier, nado o 28 de xuño de 1773 en Montbéliard, Doubs, Franco Condado (Francia), e finado o 24 de xullo de 1838 en Estrasburgo, foi un paleontólogo, zoólogo e botánico francés.

Era o irmán máis novo de Georges Cuvier.^[1]

Foi coidador xefe da gardaría de animais do Museo Nacional de Historia Natural de Francia en París, de 1804 a 1838.

A partir de 1816 dirixiu o Dictionnaire des sciences naturelles.

En 1835 foi elixido membro estranxeiro da Royal Society de Londres.

En 1837 creou a sección de "Fisioloxía comparada" no Museo de Historia Natural de París.

Foi mencionado por Charles Darwin en A orixe das especies (capítulo VII), por ter traballado no estudo do comportamento dos animais e o instinto, en especial a distinción entre o hábito e o instinto.

Tamén se menciona en Moby Dick (capítulo 32) por ter escrito sobre as baleas.

Entre outras moitas especies, describiu e deulle o nome científico ao panda vermello (Ailurus fulgens) en 1821.

Cuvier foi descrito como o primeiro científico en utilizar os termos "héréditaire" (hereditario) en 1807 e "hérédité" en 1812 no seu contexto biolóxico. Utilizou ámbalas dúas para promover a herdanza das características adquiridas baseándose nos seus estudos sobre o comportamento animal.^[1][2]

Malia ser un defensor da herdanza das características adquiridas, ao igual que o seu irmán negou a transmutación de especies,^[3] cría que os patróns de comportamento dos animais cambian co paso do tempo en relación ás necesidades inducidas polo medio ambiente. O historiador Robert J. Richards escribiu que Cuvier "non cría que os patróns anatómicos das especies fosen modificados co paso do tempo, aínda que admitiu que cambiaron de formas non esenciais a través da herdanza das características adquiridas... Era un evolucionista do comportamento, aínda que modesto".^[3]

• 1819-1842. Frédéric Cuvier, Étienne Geoffroy Saint-Hilaire. Histoire naturelle des mammifères. 4 vols.
• 1825. Des Dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques
• 1836. De l'Histoire naturelle des cétacés, ou Recueil et examen des faits dont se compose l'histoire naturelle des animaux. 2 vols.

• A abreviatura F. Cuvier emprégase para indicar a Frédéric Cuvier como autoridade na descrición e clasificación científica en botánica.
• A abreviatura F. Cuvier emprégase para indicar a Frédéric Cuvier como autoridade na descrición e clasificación científica en zooloxía.

Wikispecies posúe unha páxina sobre:  Frédéric Cuvier

• Burkhardt, R. W. (2011). "Lamarck, Cuvier, and Darwin on Animal Behavior". En Gissis, Snait B.; Jablonka, Eva. Transformations of Lamarckism: From Subtle Fluids to Molecular Biology (en inglés). MIT Press. pp. 33–44. ISBN 9780262015141. 
• Burkhardt, Jr., Richard W. (1 de agosto de 2013). "Lamarck, Evolution, and the Inheritance of Acquired Characters". Genetics (en inglés) 4 (1): 793–805. ISSN 0016-6731. PMC 3730912. PMID 23908372. doi:10.1534/genetics.113.151852. 
• Richards, Robert J. (1987). Darwin and the Emergence of Evolutionary Theories of Mind and Behavior (en inglés). Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-71200-1.