Granulado plástico

O granulado de plástico de preprodución, son pequenos gránulos (menores de 5 milímetros, 0'2 polgadas) que se utilizan universalmente na industria dos plásticos para a fabricación de produtos plásticos.^{[1] [2]} Estes microplásticos están feitos principalmente de polietileno, polipropileno, poliestireno, cloruro de polivinilo e outros plásticos ou resinas sintéticas.^[3] Os gránulos son o bloque de construción, mediante extrusión ou moldeo por inxección de plástico, para artigos cotiás, incluíndo botellas de auga, recipientes ou bolsas de plástico.^[4]

Os gránulos son comunmente coñecidos en inglés e outras linguas como nurdles e pellets, escrito en portugués tamén como pélets ou péletes. A prensa galega empregou maioritariamente o termo pellets na cobertura do verquido do Toconao. En castelán úsase granza, alén deses termos.

Estes plásticos pódense ver nas costas de ríos, praias e lagos de todo o mundo.^{[5] [6]} A data de rexistro máis antiga que o granulado foi visto nas praias foi ao redor da década de 1970, pero foran utilizados anteriormente ao redor da década de 1940.^[3] Os pellets atopan o seu camiño cara ao océano de moitas formas, incluídos os derrames accidentais durante o transporte, e móvense rapidamente xa que son o suficientemente pequenos como para seren arrastrados polo vento e tamén flotan na auga.^[7] Mentres os gránulos quedan fóra do mundo, seguen a romperse e facerse aínda máis pequenos do que se rexistraba anteriormente.

Os pellets poden perturbar moitos ecosistemas, xa que algunhas aves e peixes poden confundir estes anacos de plástico coa súa comida e poden acabar morrendo de fame pola cantidade de plástico que comeron. Os gránulos poden absorber toxinas e outros produtos químicos nocivos, coñecidos como contaminantes orgánicos persistentes (COP, POPs polas siglas en inglés), que poden ser consumidos polos peixes, que poden envelenalos ou ficar atrapados pasando á cadea trófica e ao consumo humano.^[3] Os gránulos poden converterse nun lugar propicio para a formación de biofilmes ou biopelículas, capas densas de microorganismos, incluíndo bacterias e fungos. Estes biofilmes poden albergar patóxenos e, potencialmente, entrar en contacto con humanos, aumentando así o risco de transmisión de enfermidades.^[7]

Os gránulos ao longo dos corpos de auga e das vías do ferrocarril son monitorizados en ocasións mediante programas de ciencia cidadá. Nos Estados Unidos, os membros da comunidade poden controlar os nurdles mediante os métodos descritos en www.nurdlepatrol.org^{[Ligazón morta]}.^[8]

Unha vez recollidos, os gránulos pódense depositar na Environmental Microplastics Collection.^[9] Esta colección actúa como unha mostra de historia natural con exemplares recollidos, a súa localización, hora e data de recollida e o número de gránulos recollidos son comisariados para o seu uso na investigación futura. Os pellets poden rastrexarse, até certo punto, á súa orixe, xa que as empresas que os producen teñen cadansúa "pegada dixital" de produtos químicos polimerizados.

O granulado da vertedura do Toconao, recollido en Galiza, foi levado á Universidade de Vigo para ser analizado.^[10]

• Granulación (Pelletizing)
• Microplásticos
• Plásticos
• Plásticos estándar
• Produto derivado do petróleo
• Vertedura de granulado de plástico na costa galega

• A industria do plástico acusada de 'nurdles' atopados na ría de Christchurch