Bell 214ST
| Bell 214ST | |
|---|---|
 | |
| Tipo | helicóptero medio |
| Fabricante | Bell Helicopter |
| Primeiro voo | febreiro de 1977 |
| Introducido | 1982 |
| Estado | Forza Aérea do Perú Real Forza Aérea de Brunei Real Armada de Tailandia Forza Aérea de Iraq |
| Produción | 1979 - 1993 |
| Unidades construídas | 96 |
O Bell 214ST éun helicóptero bimotor medio descendente do da ubicua serie de Bell Helicopter UH-1 Huey. Aínda que comparte un número de tipo co algo relacionado Bell 214, o 214ST é máis grande e ten un aspecto algo distinto.
Deseño e desenvolvemento
[editar | editar a fonte]O Bell 214ST foi desenvolvido orixinalmente como un proxecto militar a partir do Bell 214B BigLifter, especificamente para a produción en Irán e o desenvolvemento de Bell foi financiado polo goberno iraniano.[1] A diferenza fundamental foi a substitución do único motor turboeixo Lycoming LTC-4 do Model 214 por dous motores General Electric T700 de 1 625 cabalos, para mellorar as prestacións do helicóptero en ambientes altos e quentes e para mellorar tamén a súa seguridade. Unha conversión bimotora provisional dun Model 214 voou o 15 de febreiro de 1977 en Texas.[2][3] A probas foron exitosas e Bell decidiu seguir adiante co Bell 214ST bimotor, cunha fuselaxe alongada 76 cm é un rotor principal revisado con maior diámetro. Irán cambiou os seus plans de produción, e 50 Bell 214A e 350 214ST ían ser construídos na nova fábrica que se instalaría Isfahán.[4]
O traballo nos tres prototipos planeados comezou en 1978.[5] O derrocamento do xa en 1979 resultou na cancelación dos pedidos de Irán. Nesa época o novo helicóptero atraera o suficiente interese doutros clientes potenciais como para que Bell continuase co proxecto e construíse o 214ST nas súas instalacións en Dallas-Fort Worth. Como resultado lanzouse como un helicóptero civil, en vez de como un militar.[1][6][7]
O primeiro dos tres prototipos do 214ST voou o 21 de xullo de 1979,[7] e a fabricación dos 214ST de produción comezou en 1981. As certificacións de tipo da FAA e CAA para regras visuais e instrumentais chegaron en 1982.[8] A variante militar seguiulle pouco despois, comezando as súas entregas no ano 1982.[2]
O Bell 214ST incluía grandes cambios no deseño con respecto o Bell 214. O Bell 214ST tiña unha fuselaxe máis grande e alongada con asentos para 16-18 pasaxeiros,[9][10] e dous motores GE CT7-2A de 1 625 cabalos.[11] O helicóptero introduciu algunhas innovacións revolucionarias para Bell, como unha transmisión de funcionamento en seco dunha hora, pás do rotor de fibra de vidro, rodamentos da cabeza do rotor elastoméricos, e a opción de patíns ou rodas. O helicóptero tiña unha porta na cabina de mando e grandes portas a cada lado da cabina de pasaxeiros. O 214ST tiña unha capacidade de combustible de 1 650 litros e podía engadírselle un sistema auxiliar de combustible.[10]
O Model 214ST era o helicóptero máis grande construído por Bell ata o momento[9] (despois superado polo Bell 525 Relentless en 2015).[12] ST era orixinalmente un acrónimo de "Stretched Twin", pero posteriormente cambiouse por "Super Transporter".[9][11] Bell fabricou un total de 96 214ST rematando a súa produción en 1993.
Entre os operadores están Iraq (48), Brunei (1), Perú (11), Tailandia (9) e Venezuela (4).
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Apostolo, Giorgio (1984). The illustrated encyclopedia of helicopters. New York: Bonanza Books. p. 54. ISBN 0-517-43935-2. OCLC 10780862.
- ↑ 2,0 2,1 Green, William (1991). Observers aircraft (1991/92 ed ed.). London: F. Warne. ISBN 0-7232-3697-6. OCLC 24821666.
- ↑ Air International, outubro de 1982, p. 165
- ↑ Air International, outubro de 1982, pp. 165-166
- ↑ general editor, David Donald (1997). The complete encyclopedia of world aircraft. New York, NY. ISBN 0-7607-0592-5. OCLC 37976989.
- ↑ Lambert, Flight International, 30 de xuño de 1979, p. 2345
- ↑ 7,0 7,1 Air International, outubro de 1982, p. 166
- ↑ Pelletier, Alain J. (1992). Bell aircraft since 1935. Annapolis, Md.: Naval Institute Press. ISBN 1-55750-056-8. OCLC 25625769.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Frawley, Gerard (2003). The international directory of civil aircraft, 2003/2004. Shrewsbury: Airlife. p. 44. ISBN 1875671587. OCLC 1244855546.
- ↑ 10,0 10,1 Jane's all the world's aircraft, 1990-91 (81st ed ed.). Coulson, Surrey, UK: Jane's Information Group. 1990. ISBN 0-7106-0908-6. OCLC 22548588.
- ↑ 11,0 11,1 Green, William (1987). Observers aircraft (1987 ed., 36th ed ed.). Harmondsworth, Middlesex: Warne. p. 224. ISBN 0-7232-3458-2. OCLC 220229819.
- ↑ Huber, Mark. "‘Relentless’ 525 To Be Largest Bell Helicopter". Aviation International News (en inglés). Consultado o 2022-04-27.