Cifose

Cifose
Clasificación e recursos externos
Imaxe preoperatoria dun mozo de 22 anos con doenza de Scheuermann, un tipo de cifose estrutural.
OMIM	138900
DiseasesDB	21885
MedlinePlus	001240
MeSH	D007738
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

A cifose ou quifose (do grego κύφος, "convexo", e o sufixo -se, que indica "estado, proceso") é unha desviación da columna vertebral que provoca un avultamento á altura da parte posterior da rexión torácica ^[1]

O vulto producido nas costas coñécese vulgarmente coma corcova ou chepa. Tamén coma carrela, carrumba, gobelo, gobia, lomba, marrá ou xiba ^[2]

A columna presenta catro curvaturas fisiolóxicas (ou "normais"): dúas curvaturas dirixidas cara a fóra do corpo denominadas cifoses que están presentes na columna dorsal e sacra, e dúas curvaturas chamadas lordoses dirixidas cara a dentro do corpo e situadas na rexión lumbar e cervical. A escoliose (curvaturas cara aos lados) sempre se considera patolóxica ("anormal"). Neste caso, a deformidade en flexión da columna vertebral provoca unha curvatura con prominencia dorsal, moitas veces acompañada de patoloxía cardiopulmonar como complicación da deformidade vertebral^[3].

As alteracións da columna vertebral pódense dar en dous planos; o medial e o frontal. Dentro do plano frontal atopamos a escoliose. Mentres que a cifose e a lordose son vistas desde un plano medial (lateral). Cando a curva fisiolóxica tórnase patolóxica denomínase hipercifose.

Unha hipercifose en sentido patolóxico refírese a unha enfermidade onde a columna vertebral curva en 45 graos ou máis e perde parte ou toda a súa capacidade para se mover cara a dentro. Isto causa unha inclinación nas costas, vista como unha má postura. Os síntomas da hipercifose, que poden presentarse ou non dependendo do tipo e extensión da deformidade, poden incluír dor de costas, aparencia dunhas costas curvadas e raramente restrición para a ventilación pulmonar. Se é necesario, esta deformidade é tratada cunha férula (ou un corpiño) e terapia física, ou con cirurxía correctiva. Casos severos poden causar moita incomodidade e incluso a morte. En pacientes con deformidade cifótica progresiva por un colapso vertebral, mediante unha intervención de cifoplastía pódese deter a deformidade e aliviar a dor.

Hai unha gran variedade de tipos de cifose (os códigos CIE-10 aparecen entre parénteses):

• (M40.0) a cifose de postura, que é a máis habitual, usualmente atribuída a unha má postura, representa unha notábel mais flexíbel curvatura da columna vertebral.^[4] Usualmente comeza a se notar durante a mocidade e de cando en cando leva dor ou problemas a longo prazo na vida adulta.^[5][6]
• (M42.0) a cifose de Scheuermann, que é significativamente peor esteticamente e pode causar dor. É considerada unha forma de alteración xuvenil da columna vertebral. Comunmente é denominada a enfermidade de Scheuermann. Con frecuencia aparece en mozos cunha deformidade máis notoria ca a da cifose de postura. Un paciente a sufrir a cifose de Scheuermann non pode corrixir a súa postura de por si.^[7] O ápice da curvatura, localizada na vértebra torácica, é un tanto duro. A persoa que padece esta doenza pode sentir dor neste ápice, dor que pode empeorar con actividade física e por se manter parado ou sentado moito tempo. Isto pode traer consecuencias negativas importantes para a súa vida así como o seu nivel de actividade decrecerá pola súa condición; pode sentirse illado ou ter problemas de adaptación cos seus compañeiros se son nenos -dependendo do grao de deformidade. Mentres que na cifose de postura os discos e a vértebra parecen normais, na de Scheuermann son irregulares, frecuentemente en forma de cuña polo menos en tres niveis adxacentes.
• (Q76.4) a cifose conxénita pode ocorrer en meniños nos que a columna vertebral non se desenvolveu correctamente na matriz. A vértebra puido ser malformada ou fundida xunta e pode causar cifose progresiva mentres o neno desenvólvese.^[8] Un tratamento de cirurxía pode ser necesario nun estado temperán e pode axudar a manter unha curvatura normal xunto coa observación dos cambios motores. Aínda así, a decisión de realizar esta operación pode ser moi difícil debido aos riscos potenciais para o cativo.

O tratamento pode involucrar medicamentos antiinflamatorios así como exercicios para fortalecer os músculos abdominais e próximos á columna. Un tratamento mediante cirurxía pode usarse en casos severos; mais empréganse férulas se se considerar que a cirurxía é innecesaria, así como se o avance é serio e consiste na fusión da vértebra anormal. A cirurxía tamén ten un maior risco ca a férula, xa que pode causar unha infección que ten posibilidades de crear bacterias moi resistentes.

O tratamento específico da hipercifose será determinado polo médico que trata o paciente baseándose no seguinte:

• a idade, estado xeral de saúde e historia médica do suxeito.
• o avanzada que estea a doenza.
• tolerancia do suxeito a determinados menciñas, procedementos ou terapias.
• expectativas de evolución da enfermidade.
• opinión ou preferencia do suxeito.

O tratamento en pediatría depende do grao de curvatura:

• Menos de 40 graos flexíbel: só exercicios.
• Maior de 40 graos: corpiños ortopédicos.
• Maior de 60 graos: cirurxía.

A órtese é un dispositivo externo aplicado ao corpo que permite modificar os aspectos funcionais ou estruturais do sistema musculoesquelético e do sistema nervioso Vocabulario de medicina Santiago de Compostela, Universidade / Consellería de Sanidade, 2008 e Diccionario galego de termos médicos. Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, 2002

Estes corpiños amosaron beneficios nun ensaio controlado aleatorio.^[10]

O corpiño de Milwaukee é un dispositivo de corpiño particular que a miúdo se usa para tratar a hipercifose nos Estados Unidos.

O tratamento cirúrxico aplícase en casos graves. En pacientes con deformidade cifótica progresiva debido ao colapso vertebral, un procedemento chamado cifoplastia pode deter a deformidade e aliviar a dor. O procedemento é grave e componse da fusión das vértebras anormais.^[11]

Só se debe recorrer ocasionalmente á cirurxía cando a curva mida máis de 60 graos na placa de raios X, o aparello ortopédico non logre atrasar a progresión do encurvamento, e especialmente haxa síntomas de dor persistente de costas.

• Escoliose