Cardiomegalia

Cardiomegalia
Clasificación e recursos externos
Cardiomegalia nunha radiografía de tórax, amosando tamén un marcapasos artificial.
ICD-10	I51.7
ICD-9	429.3
DiseasesDB	30769
MeSH	D006332
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

A cardiomegalia é un termo empregado en medicina para describir o agrandamento anormal do corazón ou hipertrofia cardíaca. Trátase dun signo que adoita aparecer en persoas con insuficiencia cardíaca crónica, ademais doutros tipos de miocardiopatías.^[1]

Pode ser unha manifestación da doenza de Wernicke.

A cardiomegalia pode afectar a un ou ambos ventrículos ou aurículas. Habitualmente clasifícase do seguinte xeito:

• Cardiomegalia por dilatación, que deriva dun dano que debilita o músculo cardíaco, como un ataque ao corazón.^[2]
• Cardiomegalia por hipertrofia: o máis habitual é que a hipertrofia sexa do corazón esquerdo, ou en casos máis graves, de todo o corazón. Porén, existen determinadas doenzas nas que existe unha hipertrofia illada dalgunha das cámaras cardíacas:
  • Hipertrofia auricular, ben sexa esquerda ou dereita.
  • Hipertrofia ventricular:^[3]
    • Hipertrofia ventricular esquerda, que pode derivar de hipertensión arterial de longo tempo de evolución.
    • Hipertrofia ventricular dereita, que pode producirse por hipertensión pulmonar, ou en casos de hipertrofia ventricular esquerda de anos de evolución.

A cardiomegalia implica, pola súa definición, que a mecánica de latexo do corazón estea alterada, isto é, o corazón terá problemas para bombear o sangue ao resto do corpo. Isto acrecéntase en situacións de esforzo físico. Así, os principais síntomas indicativos de cardiomegalia son:

• Astenia ou cansazo.
• Mareos.
• Tose improdutiva.
• Dificultade para respirar, a respiración é acelerada e con sensación de falta de folgos.
• Trastornos do ritmo cardíaco, como arritmias, aumento do ritmo cardíaco taquicardia ou palpitacións.
• Edema, sobre todo nos pés e nocellos.

En moitas ocasións unha simple exploración física dos signos e síntomas abonda para diagnosticar ou sospeitar cardiomegalia. As flutuacións do pulso, a tose e sobre todo a dificultade respiratoria orientan o diagnóstico de cardiomegalia. O xeito máis doado de observar a cardiomegalia é mediante unha radiografía simple do tórax. A definición radiolóxica de cardiomegalia é unha silueta cardíaca (corazón) que ocupa máis da metade do espazo que o que ocupan a suma dos dous pulmóns. O electrocardiograma é útil para determinar se hai trastornos do ritmo cardíaco típicos da cardiomegalia, como a taquicardia ou outras arritmias. Tamén pode facilitar o diagnóstico da doenza subxacente, isto é, da patoloxía de base que está a causar o agrandamento do tamaño do corazón, como pode ser a insuficiencia cardíaca ou as cardiomiopatías. Outras probas de utilidade son a TAC, o ecocardiograma, o cateterismo cardíaco ou a proba de esforzo.

O tratamento da cardiomegalia ha de enfocarse a tratar a causa que a provoca. Así, se se determina que a cardiomegalia está a ser causada por unha insuficiencia cardíaca, o tratamento ha de ser o específico para esta doenza, isto é, diuréticos, IECAs, digoxina etc. A cirurxía é en ocasións unha solución válida.

• Insuficiencia cardíaca
• Megalia
• Cardiomiopatía

• youtube.com Vídeo explicativo da cardiomegalia.