Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mundial de Fútbol de 1954 |
Tipo | Copa do Mundo de Fútbol |
---|
Organizador | FIFA |
---|
Composto por | |
---|
Número de participantes | 16 |
---|
|
Brasil, Francia, Iugoslavia, México, Hungría, Turquía, Alemaña, Selección de fútbol de Corea do Sur, Selección de fútbol de Austria, Escocia, Checoslovaquia, Uruguai, Bélxica, Inglaterra, Italia e Suíza |
|
Localización | St. Jakob Stadium (en) (Basilea-Cidade) Estádio Hardturm (pt) (Zürich) Estadio Wankdorf (Berna) Stade Olympique de la Pontaise (Vaud) Charmilles Stadium (en) (Xenebra) Cornaredo Stadium (en) (Tesino) |
---|
País | Suíza |
---|
Intervalo de tempo | 16 de xuño de 1954 – 4 de xullo de 1954 |
---|
Número de edición | 5 (1954) |
---|
|
Primeiro posto | Alemaña |
---|
|
Partidos | 26 |
---|
Goles | 140 |
---|
|
Máis goles marcados | Sándor Kocsis↔ Hungría (11) |
|
Número de espectadores | 889.500 |
---|
|
|
|
O Mundial de Fútbol de 1954 foi a quinta edición da máxima competición de seleccións de fútbol a nivel mundial, organizada pola FIFA. Tivo lugar en Suíza entre os días 16 de xuño e 4 de xullo de 1954 e foi o primeiro mundial onde se transmitiron partidos por televisión. A selección de Hungría era o equipo favorito, tras catro anos sen coñecer a derrota. Tralos primeiros partidos onde golearon a Corea do Sur por 9 a 0 e a Alemaña do Oeste por 8 a 3, dábase por feito que os maxiares gañarían o trofeo sen moito esforzo. Dirixidos por Gusztáv Sebes, contaba entre os seus xogadores coas estrelas Puskás, Kocsis, Czibor e Hidegkuti. Incomprensiblemente na final disputada no estadio Wankdorf perderon contra Alemaña do Oeste por 3 a 2, despois de ir gañando por 2 a 0 no descanso, nun partido que pasou á historia co alcume de "Milagre de Berna". Entre as razóns desta derrota hai unha que destaca: Puskás xogou este encontro co nocello mancado. Aínda así marcou un gol que sería anulado por un dubidoso fóra de xogo. Aínda que non hai probas, foi moi comentada a esaxerada forma física coa que os xermanos xogaron este encontro, erguendo sospeitas de dopaxe. O máximo anotador do torneo foi o húngaro Kocsis con 11 tantos.
Bombo 1
|
Bombo 2
|
Bombo 3
|
Bombo 4
|
- Suíza (anfitrión)
- Uruguai (campión da copa de 1950)
- Brasil (segundo no mundial anterior)
- Hungría (ouro nas Olimpíadas de verán de 1952)
|
|
|
|