KAI T-50 Golden Eagle: Diferenzas entre revisións

KAI T-50 Golden Eagle
Tipo	adestrador avanzado/caza lixeiro
Fabricante	Korea Aerospace Industries Lockheed Martin
Primeiro voo	20 de agosto de 2002
Introducido	22 de febreiro de 2005
Principais usuarios	Forza Aérea de Corea do Sur Forza Aérea de Iraq Forza Aérea de Indonesia Forza Aérea de Filipinas
Produción	2001 - presente
Unidades construídas	200
v c e

O KAI T-50 Golden Eagle (coreano: 골든이글) é unha familia de adestradores avanzados e aviónsde combate lixeiros supersónicos de Corea do Sur desenvolvidos por Korea Aerospace Industries (KAI) con Lockheed Martin.^[1] É o primeiro avión supersónico indíxena de Corea do Sur e un dos poucos adestradores supersónicos do mundo.^[2]

O desenvolvemento do T-50 comezou a finais dos anos 90, e o seu primeiro voo foi no ano 2002. Entrou en servizo activo coa Forza Aérea da República de Corea en 2005. O T-50 foi posteriormente desenvolvido con variantes como avión acrobático e de combate, as T-50B, TA-50 e FA-50. Considerouse tamén unha variante monopraza de caza multipropósito do F-50, pero finalmente foi cancelada. O T-50B serve co equipo acrobático da Forza Aérea de Corea do Sur, os Black Eagles.

O T-50 está en servizo con varios países. Iraq recibiu 24 avións da variante de adestramento, designados T-50IQ, en 2016. A variante de ataque lixeiro TA-50 é operada por Indonesia, 16 avións entraron en servizo en 2014 e en 2021 pedíronse 6 aparellos máis. Filipinas opera 12 unidades da variante de caza lixeiro FA-50, e o país considera pedir outras 12 unidades. Tailanda pediu 12 aparellos da versión de adestramento avanzado, T-50TH, en 2015.^[3] No ano 2022 Polonia pediu 48 FA-50,^[4] en en 2023 Malaisia pediu 18 aparellas da última variante Block 20, coa posibilidade de mercar outros 18.^[5]