su
Substantivo
su
- Auga.
Adverbio
su
Substantivo
su
- Auga.
Substantivo
su
- Lume.
Declinación
| Declinación de su (inanimado, rematado en vogal) | |||
|---|---|---|---|
| indefinido | singular | plural | |
| absolutivo | su | sua | suak |
| ergativo | suk | suak | suek |
| dativo | suri | suari | suei |
| xenitivo | suren | suaren | suen |
| comitativo | surekin | suarekin | suekin |
| causativo | surengatik | suarengatik | suengatik |
| benefactivo | surentzat | suarentzat | suentzat |
| instrumental | suz | suaz | suez |
| inesivo | sutan | suan | suetan |
| locativo | sutako | suko | suetako |
| adlativo | sutara | sura | suetara |
| adlativo terminal |
sutaraino | suraino | suetaraino |
| adlativo de aproximación |
sutarantz | surantz | suetarantz |
| adlativo destinativo |
sutarako | surako | suetarako |
| ablativo | sutatik | sutik | suetatik |
| partitivo | surik | — | — |
| prolativo | sutzat | — | — |