punta

• Etimoloxía: do latín puncta(m).

• Pronuncia: [ˈpun.tɐ] (AFI)

punta (sg: punta; pl: puntas)

1. Extremo agudo dunha cousa, normalmente que pincha.
   • Exemplo: Temos que afia-la punta do coitelo.
     
     
2. Extremo dunha cousa máis ou menos longa, aínda que non sexa agudo.
   • Exemplo: Dóeme a punta do dedo.
     
     
3. Cravo pequeno.
   • Exemplo: Téñolle que poñer unhas puntas á mesa para que non rompa.
     
     
4. Extremo máis alto dunha cousa.
   • Exemplo: A cegoña aniñou na punta da espadana.
     
     
5. (Xeografía) Parte de terra que se adentra no mar.
   • Exemplo: O petroleiro encallou na Punta do Boi.
     
     
   • Sinónimos: cabo.
6. Folla de tabaco de excelente calidade.
7. Grupo de animais que se separa dun rabaño.
8. Cada unha das partes que están máis afastadas do centro ou medio de todas.
   • Exemplo: Vive na outra punta da cidade.
     
     
   • Sinónimos: extremidade, extremo.
9. (Alimentación) Parte do solombo correspondente á parte menos grosa deste.
   • Exemplo: Da punta do solombo vacún sácase o filet mignon.
     
     

• De punta, de punta a cabo, de punta en branco, hora punta, punta da teta, sacar punta, tecnoloxía punta, ter algo na punta da lingua, velocidade punta.
• Puntada, puntal, punteira, punteiro, puntilloso, punto.

• Castelán: (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7) punta ^(es); (8) extremidad ^(es), extremo ^(es).
• Francés: (1, 2, 3, 4, 5) pointe ^(fr); (8) extrémité ^(fr).
• Portugués: ponta ^(pt)